Psalmów 14

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Głupi rzekł w sercu swojem: Niemasz Boga. Popsowali się, obrzydliwymi się stali w zabawach swoich: niemasz, ktoby czynił dobrze.

The fool has said in his heart, There is no God. They are corrupt. They have done abominable works. There is none that does good.

2 Pan z niebios spojrzał na synów ludzkich, aby obaczył, byłliby kto rozumny i szukający Boga.

Jehovah looked down from heaven upon the sons of men to see if there were any who understood, who sought after God.

3 Aleć wszyscy odstąpili, jednako się nieużytecznymi stali; niemasz, ktoby czynił dobrze, niemasz i jednego.

They are all gone aside. They are together become filthy. There is none who does good, no, not one.

4 Azaż nie wiedzą wszyscy czyniciele nieprawości, że pożerają lud mój, jako więc chleb jedzą? ale Pana nie wzywają.

Have all the workers of iniquity no knowledge, who eat up my people as they eat bread, and call not upon Jehovah?

5 Tam się bardzo ulękną, gdyż Bóg jest przy narodzie sprawiedliwego.

There they were in great fear, for God is in the generation of the righteous.

6 Hańbicie radę ubogiego; ale Pan jest nadzieją jego.

Ye put to shame the counsel of the poor because Jehovah is his refuge.

7 Któż da z Syonu wybawienie Izraelowi? Gdyż zasię wyprowadzi Pan z więzienia lud swój; rozraduje się Jakób, a Izrael się rozweseli.

O that the salvation of Israel came out of Zion! When Jehovah brings back the captivity of his people, then Jacob shall rejoice, and Israel shall be glad.