Psalmów 139

1 Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy. Panie! doświadczyłeś i doznałeś mię.

Przewodnikowi chóru. Psalm Dawida. PANIE, przeniknąłeś [mnie] i znasz mnie.

2 Tedy znasz siedzenie moje, i powstanie moje, wyrozumiewasz myśli moje z daleka.

Wiesz, kiedy siedzę i wstaję, z daleka znasz moje myśli.

3 Tyś chodzenie moje i leżenie moje ogarnął, świadomeś wszystkich dróg moich.

Otaczasz moją ścieżkę i spoczynek, wszystkie moje drogi są ci znane.

4 Nim przyjdzie słowo na język mój, oto Panie! ty to wszystko wiesz.

Zanim na [moim] języku pojawi się słowo, ty, PANIE, już je znasz.

5 Z tyłu i z przodku otoczyłeś mię, a położyłeś na mię rękę twoję.

Otaczasz mnie z tyłu i z przodu i położyłeś na mnie twoją rękę.

6 Dziwniejsza umiejętność twoja nad dowcip mój; wysoka jest, nie mogę jej pojąć.

Zbyt cudowna jest dla mnie [twoja] wiedza; jest wzniosła, nie mogę jej pojąć.

7 Dokąd ujdę przed duchem twoim? a dokąd przed obliczem twojem uciekę?

Dokąd ujdę przed twoim duchem? Dokąd ucieknę przed twoim obliczem?

8 Jeźlibym wstąpił do nieba, jesteś tam; i jeźlibym sobie posłał w grobie, i tameś przytomny. (Sheol h7585)

Jeśli wstąpię do nieba, [jesteś] tam; jeśli przygotuję sobie posłanie w piekle, tam też jesteś. (Sheol h7585)

9 Wziąłlibym skrzydła rannej zorzy, abym mieszkał na końcu morza,

Gdybym wziął skrzydła zorzy porannej, aby zamieszkać na krańcu morza;

10 I tamby mię ręka twoja prowadziła, a dosięgłaby mię prawica twoja.

I tam twoja ręka prowadziłaby mnie i twoja prawica by mnie podtrzymała.

11 Albo rzekłlibym: Wżdyć ciemności zakryją mię; aleć i noc jest światłem około mnie,

Jeśli powiem: Na pewno zakryją mnie ciemności, to i noc [będzie] dokoła mnie światłem.

12 Gdyż i ciemności nic nie zakryją przed tobą; owszem tobie noc jako dzień świeci; ciemnościć są jako światłość.

Nawet ciemność [nic] przed tobą nie skryje, dla ciebie noc świeci jak dzień, ciemność jest jak światłość.

13 Ty zaiste w nocy masz nerki moje; okryłeś mię w żywocie matki mojej.

Ty bowiem panujesz nad moimi nerkami; okryłeś mnie w łonie mojej matki.

14 Wysławiam cię dlatego, że się zdumiewam strasznym i dziwnym sprawom twoim, a dusza moja zna je wybornie.

Wysławiam cię, bo zostałem stworzony w sposób zadziwiający i cudowny; przedziwne są twoje dzieła, a moja dusza zna [je] bardzo dobrze.

15 Nie zataiła się żadna kość moja przed tobą, chociażem był uczyniony w skrytości, i misternie złożony w niskościach ziemi.

Żadna moja kość nie była zakryta przed tobą, gdy zostałem stworzony w skrytości i misternie złożony w głębiach ziemi.

16 Niedoskonały płód ciała mego widziały oczy twoje; w księgi twoje wszystkie członki moje wpisane są, i dni, w których kształtowane były, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

Twoje oczy widziały niedoskonały płód mego [ciała]; w twojej księdze są zapisane wszystkie [moje] członki i dni, w [które] były kształtowane, gdy jeszcze żadnego z nich nie było.

17 Przetoż o jako drogie są u mnie myśli twoje, Boże! a jako ich jest wielka liczba.

Jak drogie są dla mnie twoje myśli, Boże! Jak wielka jest ich liczba!

18 Jeźlibym je chciał zliczyć, nad piasek rozmnożyły się; ocucęli się, jeszczem ci ja z tobą.

Gdybym chciał je zliczyć, byłoby ich więcej niż piasku; gdy się budzę, jeszcze jestem z tobą.

19 Zabiłlibyś, o Boże! niezbożnika, tedyćby mężowie krwawi odstąpili odemnie;

Zgładzisz, Boże, niegodziwego; niech odstąpią ode mnie ludzie krwawi;

20 Którzy mówią przeciwko tobie obrzydłości, którzy próżno wynoszą nieprzyjaciół twoich.

[Którzy] mówią obrzydliwości przeciwko tobie, twoi wrogowie nadaremnie biorą [twoje imię].

21 Izali tych, którzy cię w nienawiści mają, o Panie! niemam w nienawiści? a ci, którzy przeciwko tobie powstawają, izaż mi nie omierzli?

Czy nie nienawidzę tych, PANIE, którzy nienawidzą ciebie? I nie brzydzę się tymi, którzy przeciwko tobie powstają?

22 Główną nienawiścią nienawidzę ich, a mam ich za nieprzyjaciół.

Nienawidzę ich pełnią nienawiści i mam [ich] za wrogów.

23 Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

Przeniknij mnie, Boże, i poznaj moje serce; wypróbuj mnie i poznaj moje myśli;

24 I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.

I zobacz, czy [jest] we mnie droga nieprawości, a prowadź mnie drogą wieczną.