Psalmów 132

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Matkalaulu. Muista, Herra, Daavidin hyväksi kaikkia hänen vaivojansa,

2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

hänen, joka vannoi valan Herralle ja teki lupauksen Jaakobin Väkevälle:

3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

"Minä en mene majaan, joka on minun kotini, enkä nouse vuoteeseeni, joka on minun leposijani,

4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

minä en suo silmilleni unta enkä silmäluomilleni lepoa,

5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

ennenkuin löydän sijan Herralle, asumuksen Jaakobin Väkevälle".

6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Katso, me kuulimme sen olevan Efratassa, me löysimme sen Jaarin kedoilta.

7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Menkäämme hänen asumukseensa, kumartukaamme hänen jalkainsa astinlaudan eteen.

8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Nouse, Herra, leposijaasi, sinä ja sinun väkevyytesi arkki.

9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Sinun pappisi olkoot puetut vanhurskaudella, ja sinun hurskaasi riemuitkoot.

10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

Palvelijasi Daavidin tähden älä torju pois voideltusi kasvoja.

11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Herra on vannonut Daavidille totisen valan, jota hän ei peruuta: "Sinun ruumiisi hedelmän minä asetan sinun valtaistuimellesi.

12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Jos sinun poikasi pitävät minun liittoni ja minun todistukseni, jotka minä heille opetan, niin saavat heidänkin poikansa istua sinun valtaistuimellasi iankaikkisesti."

13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Sillä Herra on valinnut Siionin, halunnut sen asunnoksensa:

14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

"Tämä on minun leposijani iankaikkisesti; tässä minä asun, sillä tänne on minun haluni ollut.

15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Siionin ravinnon minä runsaasti siunaan, sen köyhät minä leivällä ruokin.

16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

Sen papit minä puetan autuudella, ja sen hurskaat riemuiten riemuitkoot.

17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Siellä minä annan yletä Daavidille sarven, sytytän voidellulleni lampun.

18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

Hänen vihollisensa minä puetan häpeällä, mutta hänen päässänsä loistaa hänen kruununsa."