Psalmów 132

1 Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.

Píseň stupňů. Pamětliv buď, Hospodine, na Davida i na všecka trápení jeho,

2 Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:

Jak se přísahou zavázal Hospodinu, a slib učinil Nejmocnějšímu Jákobovu, řka:

3 Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;

Jistě že nevejdu do stánku domu svého, a nevstoupím na postel ložce svého,

4 I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,

Aniž dám očím svým usnouti, ani víčkám svým zdřímati,

5 Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.

Dokudž nenajdu místa Hospodinu, k příbytkům Nejmocnějšímu Jákobovu.

6 Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.

Aj, uslyšavše o ní, že byla v kraji Efratském, našli jsme ji na polích Jaharských.

7 Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.

Vejdemeť již do příbytků jeho, a skláněti se budeme u podnoží noh jeho.

8 Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.

Povstaniž, Hospodine, a vejdi do odpočinutí svého, ty i truhla velikomocnosti tvé.

9 Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.

Kněží tvoji ať se zobláčejí v spravedlnost, a svatí tvoji ať vesele prozpěvují.

10 Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.

Pro Davida služebníka svého neodvracejž tváři pomazaného svého.

11 Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.

Učinilť jest Hospodin pravdomluvnou přísahu Davidovi, aniž se od ní uchýlí, řka: Z plodu života tvého posadím na trůn tvůj.

12 Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej

Budou-li ostříhati synové tvoji smlouvy mé a svědectví mých, kterýmž je vyučovati budu, také i synové jejich až na věky seděti budou na stolici tvé.

13 Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:

Neboť jest vyvolil Hospodin Sion, oblíbil jej sobě za svůj příbytek, řka:

14 Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.

Toť bude obydlí mé až na věky, tuť přebývati budu, nebo jsem sobě to oblíbil.

15 Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.

Potravu jeho hojným požehnáním rozmnožím, chudé jeho chlebem nasytím,

16 Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.

A kněží jeho v spasení zobláčím, a svatí jeho vesele prozpěvovati budou.

17 Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.

Tuť způsobím, aby zkvetl roh Davidův; připravím svíci pomazanému svému.

18 Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.

Nepřátely jeho v hanbu zobláčím, nad ním pak kvésti bude koruna jeho.