Psalmów 126

1 Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

Pieśń stopni. Gdy PAN odwrócił niewolę Syjonu, byliśmy jak we śnie.

2 Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

Wtedy usta nasze napełniły się śmiechem, a nasz język radością; wtedy mówiono między narodami: PAN uczynił wielkie rzeczy dla nich.

3 Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

PAN uczynił dla nas wielkie rzeczy i z tego się radujemy.

4 Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

Odwróć, PANIE, naszą niewolę jak strumienie na południu.

5 Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

Ci, którzy sieją we łzach, będą żąć z radością.

6 Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.

Kto wychodzi z płaczem, niosąc drogie ziarno, powróci z radością, przynosząc swoje snopy.