Psalmów 126

1 Pieśń stopni. Gdy zaś Pan nawrócił pojmanych z Syonu, byliśmy jako ci, którym się śni.

Ein Wallfahrtslied. Als der HERR einst Zions Mißgeschick wandte,

2 Tedy były napełnione weselem usta nasze, a język nasz radością; tedy mówiono między narodami: Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nimi.

Damals war unser Mund voll Lachens und unsre Zunge voll Jubels; damals sagte man unter den Heiden: »Der HERR hat Großes an ihnen getan!«

3 Wielmożne rzeczy Pan uczynił z nami, z czegośmy się bardzo uradowali.

Ja, Großes hatte der HERR an uns getan: wie waren wir fröhlich!

4 Przywróćże zaś, o Panie! pojmanie nasze, jako strumienie na południe.

Wende, o HERR, unser Mißgeschick gleich den Bächen im Mittagsland!

5 Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

Die mit Tränen säen, werden mit Jubel ernten.

6 Tam i sam chodząc z płaczem rozsiewa lud drogie nasienie; ale zaś przyszedłszy z radością znosić będzie snopy swoje.

Wohl schreitet man weinend dahin, wenn man trägt den Samen zur Aussaat; doch jubelnd kehrt man heim, mit Garben beladen.