Psalmów 12

1 Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

Начальнику хора. На восьмиструнном. Псалом Давида. Спаси, Господи, ибо не стало праведного, ибо нет верных между сынами человеческими.

2 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

Ложь говорит каждый своему ближнему; уста льстивы, говорят от сердца притворного.

3 Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

Истребит Господь все уста льстивые, язык велеречивый,

4 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

тех, которые говорят: “языком нашим пересилим, уста наши с нами; кто нам господин”?

5 Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

Ради страдания нищих и воздыхания бедных ныне восстану, говорит Господь, поставлю в безопасности того, кого уловить хотят.

6 Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

Слова Господни - слова чистые, серебро, очищенное от земли в горниле, семь раз переплавленное.

7 Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

Ты, Господи, сохранишь их, соблюдешь от рода сего вовек.

8 Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.

Повсюду ходят нечестивые, когда ничтожные из сынов человеческих возвысились.