Psalmów 12

1 Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

in finem pro octava psalmus David salvum me fac Domine quoniam defecit sanctus quoniam deminutae sunt veritates a filiis hominum

2 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum labia dolosa in corde et corde locuti sunt

3 Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

disperdat Dominus universa labia dolosa linguam magniloquam

4 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

qui dixerunt linguam nostram magnificabimus labia nostra a nobis sunt quis noster dominus est

5 Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

propter miseriam inopum et gemitum pauperum nunc exsurgam dicit Dominus ponam in salutari fiducialiter agam in eo

6 Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

eloquia Domini eloquia casta argentum igne examinatum probatum terrae purgatum septuplum

7 Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

tu Domine servabis nos et custodies nos a generatione hac et in aeternum

8 Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.

in circuitu impii ambulant secundum altitudinem tuam multiplicasti filios hominum