Psalmów 12

1 Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

For the leader; on the sheminith. A psalm of David. Help, Lord, for the good are all gone, faithful people have vanished.

2 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

One lies to another, speaking empty lies, with flattering lips and false hearts they speak.

3 Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

May the Lord cut off all the flattering lips, and the tongue that utters arrogance,

4 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

they declare, “Our tongue is our strength, our allies our lips: who is lord over us?”

5 Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

“The poor are despoiled, and the needy are sighing; so now I will act,” the Lord declares “And place them in the safety they long for.”

6 Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

The words of the Lord are words that are pure, silver smelted, seven times refined.

7 Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

You will keep us, Lord, and guard us from this generation forever,

8 Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.

in a world where the wicked prowl, and worthless people exalted.