Psalmów 12

1 Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśń Dawidowa. Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

Help, Adonai; for the godly man ceases. For the faithful fail from among the children of men.

2 Każdy mówi kłamstwo z bliźnim swoim: usty pochlebnemi, dwojakiem sercem mówią.

Everyone lies to his neighbor. They speak with flattering lips, and with a double heart.

3 Niechajże Pan wytraci wszystkie wargi pochlebne, i język mówiący rzeczy wyniosłe.

May Adonai cut off all flattering lips, and the tongue that boasts,

4 Którzy mówią: Językiem naszym przewiedziemy, wargi nasze za nami są, któż jest panem naszym?

who have said, “With our tongue we will prevail. Our lips are our own. Who is lord over us?”

5 Dla zniszczenia ubogich, i dla wołania nędznych teraz powstanę, mówi Pan; postawię w bezpieczności tego, na którego sidła stawiają.

“Because of the oppression of the weak and because of the groaning of the needy, I will now arise,” says Adonai; “I will set him in yesha' ·salvation· far from those who malign him.”

6 Słowa Pańskie są słowa czyste, jako srebro wypławione w piecu glinianym, siedm kroć przelewane.

Adonai’s words are flawless words, as silver refined in a clay furnace, purified seven times.

7 Ty, Panie! zachowaj ich; strzeż ich od rodzaju tego aż na wieki.

You will keep them, Adonai. You will preserve them from this generation forever.

8 Ze wszystkich stron niepobożni krążą, gdy wywyższeni bywają najpodlejsi między synami ludzkimi.

The wicked walk on every side, when what is vile is exalted among the sons of men.