Psalmów 119
1 Błogosławieni, którzy żyją bez nagany, którzy chodzą w zakonie Pańskim,
Alef Błogosławieni ci, których droga jest nieskalana, którzy zgodnie z prawem PANA postępują.
2 Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;
Błogosławieni ci, którzy strzegą jego świadectw i szukają go całym sercem;
3 I którzy nie czynią nieprawości, ale chodzą drogami jego.
[Którzy] nie czynią nieprawości, [ale] chodzą jego drogami.
4 Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazań twoich.
Ty rozkazałeś pilnie przestrzegać twoich nakazów.
5 Oby wyprostowane były drogi moje ku przestrzeganiu praw twoich!
Oby moje drogi były skierowane na przestrzeganie twoich praw!
6 Tedy nie będę zawstydzony, gdy się będę oglądał na wszystkie rozkazania twoje.
Wtedy nie doznam wstydu, gdy będę zważał na wszystkie twoje przykazania.
7 Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy się nauczę praw sprawiedliwości twojej.
Będę cię wysławiał w szczerości serca, gdy nauczę się twoich sprawiedliwych praw.
8 Ustaw twoich z pilnością strzedz będę; tylko mię nie opuszczaj.
Będę przestrzegał twoich praw, nigdy mnie nie opuszczaj.
9 Jakim sposobem oczyści młodzieniec ścieszkę swoję? Gdy się zachowa według słowa twego.
Bet W jaki sposób oczyści młodzieniec swoją ścieżkę? Gdy zachowuje się według twego słowa.
10 Ze wszystkiego serca mego szukam cię; nie dopuszczajże mi błądzić od rozkazań twoich.
Z całego serca cię szukam, nie pozwól mi zboczyć od twoich przykazań.
11 W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.
W swoim sercu zachowuję twoje słowa, aby nie zgrzeszyć przeciwko tobie.
12 Błogosławionyś ty, Panie! nauczże mię ustaw twoich.
Błogosławiony jesteś, PANIE; naucz mnie twoich praw.
13 Wargami mojemi opowiadam wszystkie sądy ust twoich.
Swoimi wargami opowiadam wszystkie nakazy twoich ust.
14 W drodze świadectw twoich kocham się więcej, niż we wszystkich bogactwach.
Cieszę się drogą twoich świadectw bardziej niż z wszelkiego bogactwa.
15 O przykazaniach twoich rozmyślam, i przypatruję się drogom twoim.
Rozmyślam o twoich przykazaniach i przypatruję się twoim drogom.
16 W ustawach twoich kocham się, i nie zapominam słów twoich.
Rozkoszuję się twoimi prawami i nie zapominam twoich słów.
17 Daruj to słudze twemu, abym żył, a przestrzegał słów twoich.
Gimel Okaż dobroć swemu słudze, [abym] żył i przestrzegał twoich słów.
18 Odsłoń oczy moje, abym się przypatrzył dziwom z zakonu twego.
Otwórz moje oczy, abym ujrzał cuda twego prawa.
19 Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazań twoich.
Jestem obcym na ziemi, nie ukrywaj przede mną twoich przykazań.
20 Omdlewa dusza moja, pragnąc sądów twoich na każdy czas.
Moja dusza omdlewa, tęskniąc cały czas za twoimi sądami.
21 Wytraciłeś pysznych; przeklęci są ci, którzy błądzą od rozkazań twoich.
Zgromiłeś pysznych, przeklęci [są ci], którzy odstępują od twoich przykazań.
22 Oddal odemnie pohańbienie i wzgardę, gdyż strzegę świadecwt twoich.
Oddal ode mnie hańbę i wzgardę, gdyż przestrzegam twoich świadectw.
23 I książęta zasiadają, a mówią przeciwko mnie; wszakże sługa twój rozmyśla w ustawach twoich.
Władcy też zasiadają i mówią przeciwko mnie, lecz twój sługa rozmyśla o twoich prawach.
24 Świadectwa twoje zaiste są mojem kochaniem, i radcami mymi.
Twoje świadectwa też są moją rozkoszą [i] moimi doradcami.
25 Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.
Dalet Moja dusza przylgnęła do prochu, ożyw mnie według twego słowa.
26 Drogi moje rozpowiedziałem, a wysłuchałeś mię; naucz mię ustaw twoich.
Opowiedziałem [ci] moje drogi i wysłuchałeś mnie; naucz mnie twoich praw.
27 Daj, abym zrozumiał drogę rozkazań twoich, ażebym rozmyślał o dziwnych sprawach twoich.
Spraw, bym zrozumiał drogę twoich nakazów, a będę rozmyślał o twoich cudownych dziełach.
28 Rozpływa się od smutku dusza moja; utwierdźże mię według słowa twego.
Dusza moja rozpływa się [we łzach] ze smutku, umocnij mnie według twego słowa.
29 Drogę kłamliwą oddal odemnie, a zakonem twoim udaruj mię.
Oddal ode mnie drogę kłamstwa, a obdarz mnie swoim prawem.
30 Obrałem drogę prawdy, a sądy twoje przekładam sobie.
Wybrałem drogę prawdy, a twoje nakazy stawiam [przed sobą].
31 Przystałem do świadectw twoich; Panie! nie zawstydzajże mię.
Przylgnąłem do twoich świadectw; PANIE, nie pozwól mi zaznać wstydu.
32 Drogą przykazań twoich pobieżę, gdy rozszerzysz serce moje.
Pobiegnę drogą twoich przykazań, gdy rozszerzysz moje serce.
33 Naucz mię, Panie! drogi ustaw twoich, a będę jej strzegł aż do końca.
He Naucz mnie, PANIE, drogi twoich praw, a będę jej strzegł [aż] do końca.
34 Daj mi rozum, abym strzegł zakonu twego, ażebym go przestrzegał ze wszystkiego serca.
Daj mi rozum, abym zachował twoje prawo; żebym go przestrzegał z całego serca.
35 Daj, abym chodził ścieżką przykazań twoich, gdyż w tem jest upodobanie moje.
Spraw, bym chodził ścieżką twoich przykazań, gdyż w nich mam upodobanie.
36 Nakłoń serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.
Nakłoń moje serce do twoich świadectw, a nie do chciwości.
37 Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.
Odwróć moje oczy, aby nie patrzyły na marność, ożyw mnie na twojej drodze.
38 Utwierdź wyrok twój słudze twemu, który się oddał bojaźni twojej.
Utwierdź swoje słowo względem twego sługi, który się oddał twojej bojaźni.
39 Oddal odemnie pohańbienie moje, którego się boję; bo sądy twoje dobre.
Oddal ode mnie mą hańbę, której się boję, bo twoje sądy [są] dobre.
40 Oto pragnę rozkazań twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.
Oto pragnę twoich nakazów; ożyw mnie w swej sprawiedliwości.
41 Niech na mię przyjdą litości twoje, Panie! i zbawienie twoje według wyroku twego.
Waw Niech zstąpi na mnie twoja łaskawość, PANIE, twoje zbawienie według twego słowa;
42 Tak abym odpowiedź mógł dać samą rzeczą temu, który mi urąga, gdyż ufam w słowie twojem.
Abym mógł dać odpowiedź temu, który mi urąga, bo ufam twojemu słowu.
43 A nie wyjmuj z ust moich słowa najprawdziwszego; albowiem sądów twoich oczekuję.
I nie wyjmuj z moich ust słowa prawdy, bo twoich sądów oczekuję.
44 I będę strzegł zakonu twego zawsze, aż na wieki wieczne.
I będę zawsze strzegł twego prawa, na wieki wieków.
45 A ustawicznie będę chodził na przestrzeństwie, bom się dopytał rozkazań twoich.
A będę chodził drogą przestronną, bo szukam twoich nakazów.
46 Owszem, będę mówił o świadectwach twoich przed królmi, a nie będę zawstydzony.
Owszem, będę mówił o twoich świadectwach przed królami i nie doznam wstydu.
47 Bom się rozkochał w przykazaniach twoich, którem umiłował.
Będę się rozkoszował twoimi przykazaniami, które umiłowałem.
48 Przyłożę i ręce moje do rozkazań twoich, które miłuję, a będę rozmyślał o ustawach twoich.
Wznoszę też swoje ręce ku twoim przykazaniom, które miłuję, i będę rozmyślał o twoich prawach.
49 Wspomnij na słowo wyrzeczone do sługi twego, któremeś mię ubezpieczył.
Zain Pamiętaj o słowie danym twemu słudze, na którym [to słowie] kazałeś mi polegać.
50 Toć pociecha moja w utrapieniu mojem, że mię wyrok twój ożywia.
To jest moja pociecha w utrapieniu, bo twoje słowo mnie ożywia.
51 Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają; wszakże się od zakonu twego nie uchylam.
Pyszni bardzo się ze mnie naśmiewają, lecz nie odstępuję od twego prawa.
52 Bo pamiętam na sądy twoje wieczne, Panie! któremi się cieszę.
Pamiętam o twoich wiecznych sądach, PANIE, i pocieszam się nimi.
53 Strach mię ogarnął nad niezbożnymi, którzy opuszczają zakon twój.
Strach mnie ogarnął z powodu niegodziwych, którzy porzucają twoje prawo.
54 Są mi ustawy twoje pieśniami w domu pielgrzymstwa mego.
Twoje prawa są dla mnie pieśniami w domu mego pielgrzymowania.
55 Wspominam sobie i w nocy na imię twoje, Panie! i strzegę zakonu twego.
Nocą wspominam twoje imię, PANIE, i strzegę twego prawa.
56 Toć mam z tego, że przestrzegam przykazań twoich.
To mam, bo przestrzegam twoich przykazań.
57 Rzekłem: Panie! to jest cząstka moja, przestrzegać słów twoich.
Het PANIE, [ty jesteś] moim udziałem, przyrzekłem przestrzegać twoich słów.
58 Modlę się przed obliczem twojem ze wszystkiego serca; zmiłujże się nademną według słowa twego.
Modliłem się przed twoim obliczem z całego serca, zlituj się nade mną według twego słowa.
59 Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.
Rozmyślałem nad moimi drogami i zwracałem kroki ku twoim świadectwom.
60 Śpieszę się, a nie omieszkuję przestrzegać rozkazań twoich.
Spieszyłem się i nie zwlekałem z przestrzeganiem twoich przykazań.
61 Hufy niepobożnych złupiły mię; ale na zakon twój nie zapominam.
Hufce niegodziwych złupiły mnie, [ale] nie zapominam twojego prawa.
62 O północy wstaję, abym cię wysławiał w sądach sprawiedliwości twojej.
O północy wstaję, aby wysławiać cię za twoje sprawiedliwe sądy.
63 Jestem towarzyszem wszystkich, którzy się ciebie boją, i tych, którzy przestrzegają przykazań twoich.
Jestem przyjacielem wszystkich, którzy boją się ciebie, i tych, którzy przestrzegają twoich przykazań.
64 Panie! pełna jest ziemia miłosierdzia twego; nauczże mię ustaw twoich.
PANIE, ziemia jest pełna twego miłosierdzia; naucz mnie twoich praw.
65 Łaskawieś postąpił ze sługą twoim, Panie! według słowa twego.
Tet Wyświadczyłeś dobro twemu słudze, PANIE, według twego słowa.
66 Dobrego rozumu i umiejętności naucz mię; bom przykazaniom twoim uwierzył.
Naucz mnie trafnego sądu i wiedzy, bo uwierzyłem twoim przykazaniom.
67 Pierwej niżem się był uniżył, błądziłem; ale teraz wyroku twego przestrzegam.
Zanim doznałem utrapienia, błądziłem; lecz teraz przestrzegam twego słowa.
68 Dobryś ty i dobrotliwy; nauczże mię ustaw twoich.
Jesteś dobry i czynisz dobro; naucz mnie twoich praw.
69 Uknowali hardzi kłamstwo przeciwko mnie; ale ja ze wszystkiego serca strzegę przykazań twoich.
Zuchwali zmyślili przeciwko mnie kłamstwo, [ale] ja całym sercem strzegę twoich przykazań.
70 Serce ich zatyło jako sadło; ale się ja zakonem twoim cieszę.
Serce ich utyło jak sadło, [ale] ja rozkoszuję się twoim prawem.
71 Jest mi to ku dobremu, żem był utrapiony, abym się nauczył ustaw twoich.
Dobrze to dla mnie, że zostałem uciśniony, abym się nauczył twoich praw.
72 Lepszy mi jest zakon ust twoich, niżeli tysiące złota i srebra.
Prawo twoich ust [jest] lepsze dla mnie niż tysiące [sztuk] złota i srebra.
73 Ręce twoje uczyniły mię, i wykształtowały mię; dajże mi rozum, abym się nauczył przykazań twoich;
Jod Twoje ręce mnie uczyniły i ukształtowały; daj mi rozum, abym się nauczył twoich przykazań;
74 Aby się radowali bojący się ciebie, ujrzawszy mię, że na słowo twoje oczekuję.
Bojący się ciebie, widząc mnie, będą się radować, że pokładam nadzieję w twoim słowie.
75 Znam, Panie! iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie utrapił.
Wiem, PANIE, że twoje sądy [są] sprawiedliwe i [że] słusznie mnie trapiłeś.
76 Niechajże mię, proszę, ucieszy miłosierdzie twoje według wyroku twego, któryś uczynił słudze twemu.
Proszę cię, niech mnie ucieszy twoje miłosierdzie według twego słowa do twego sługi.
77 Niechże na mię przyjdą litości twoje, abym żył; bo zakon twój jest kochaniem mojem.
Niech przyjdzie na mnie twoje miłosierdzie, abym żył; bo twoje prawo jest moją rozkoszą.
78 Niech będą zawstydzeni pyszni, przeto, że mię chytrze podwrócić chcieli; ale ja rozmyślać będę w przykazaniach twoich.
Niech się zawstydzą zuchwali, bo niesłusznie znieważali mnie, ale ja będę rozmyślać o twoich przykazaniach.
79 Niech się obrócą do mnie, którzy się ciebie boją, i którzy znają świadectwa twoje.
Niech się zwrócą do mnie ci, którzy się boją ciebie, i ci, którzy znają twoje świadectwa.
80 Niech będzie serce moje uprzejme przy ustawach twoich, abym nie był zawstydzony.
Niech moje serce będzie nienaganne w twoich prawach, abym nie doznał wstydu.
81 Tęskni dusza moja po zbawieniu twojem, oczekuję na słowo twoje.
Kaf Moja dusza tęskni do twego zbawienia, pokładam nadzieję w twoim słowie.
82 Ustały oczy moje, czekając wyroku twego, gdy mówię: Kiedyż mię pocieszysz?
Moje oczy słabną, [czekając] na twoje słowo, gdy mówię: Kiedy mnie pocieszysz?
83 Chociażem jest jako naczynie skórzane w dymie, wszakżem ustaw twoich nie zapomniał.
Chociaż jestem jak bukłak w dymie, [jednak] nie zapomniałem twoich praw.
84 Wieleż będzie dni sługi twego? kiedyż sąd wykonasz nad tymi, którzy mię prześladują?
Ile będzie dni twego sługi? Kiedy wykonasz wyrok na tych, którzy mnie prześladują?
85 Pyszni pokopali mi doły, co nie jest według zakonu twojego.
Doły wykopali dla mnie zuchwali, którzy nie postępują według twego prawa.
86 Wszystkie przykazania twoje są prawdą; bez przyczyny mię prześladują; ratujże mię.
Wszystkie twoje przykazania są prawdą; bez powodu mnie prześladują; pomóż mi.
87 Bez mała mię już wniwecz nie obrócili na ziemi; a wszakżem ja nie opuścił przykazań twoich.
Omal nie zgładzili mnie na ziemi; ja zaś nie porzuciłem twoich przykazań.
88 Według miłosierdzia twego ożyw mię, abym strzegł świadectwa ust twoich.
Według twego miłosierdzia ożyw mnie, abym strzegł świadectwa twoich ust.
89 O Panie! słowo twoje trwa na wieki na niebie.
Lamed Na wieki, o PANIE, twoje słowo trwa w niebie.
90 Od narodu do narodu prawda twoja; ugruntowałeś ziemię, i stoi.
Z pokolenia na pokolenie twoja prawda; ugruntowałeś ziemię i trwa.
91 Według rozrządzenia twego trwa to wszystko aż do dnia tego; wszystko to zaiste jest ku służbie twojej.
[Wszystko] trwa do dziś według twego rozporządzenia; to wszystko służy tobie.
92 By był zakon twój nie był kochaniem mojem, dawnobym był zginął w utrapieniu mojem.
Gdyby twoje prawo nie było moją rozkoszą, dawno zginąłbym w moim utrapieniu.
93 Na wieki nie zapomnę na przykazania twoje, gdyżeś mię w nich ożywił.
Nigdy nie zapomnę twoich przykazań, bo nimi mnie ożywiłeś.
94 Twójcim ja, zachowajże mię; bo przykazań twoich szukam.
Twoim jestem, wybaw mnie, bo szukam twoich przykazań.
95 Czekają na mię niezbożnicy, aby mię zatracili; ale ja świadectwa twoje uważam.
Czyhają na mnie niegodziwi, aby mnie stracić, [ale ja] rozważam twoje świadectwa.
96 Wszelkiej rzeczy koniec widzę; ale przykazanie twoje bardzo szerokie.
Widziałem koniec wszelkiej doskonałości, [ale] twoje przykazanie jest bezkresne.
97 O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.
Mem O, jakże miłuję twoje prawo! Przez cały dzień o nim rozmyślam.
98 Nad nieprzyjaciół moich mędrszym mię czynisz przykazaniem twojem; bo je mam ustawicznie przed sobą.
Czynisz mnie mądrzejszym od moich nieprzyjaciół dzięki twoim przykazaniom, bo mam je zawsze przed sobą.
99 Nad wszystkich nauczycieli moich stałem się rozumniejszym; bo świadectwa twoje są rozmyślaniem mojem.
Stałem się rozumniejszy od wszystkich moich nauczycieli, bo rozmyślam o twoich świadectwach.
100 Nad starców jestem roztropniejszy; bo przykazań twoich przestrzegam.
Jestem roztropniejszy od starszych, bo przestrzegam twoich przykazań.
101 Od wszelkiej złej drogi zawściągam nogi swoje, abym strzegł słowa twego.
Powstrzymuję swoje nogi od wszelkiej drogi złej, abym strzegł twego słowa.
102 Od sądów twoich nie odstępuję, przeto, że ich ty mnie uczysz.
Nie odstępuję od twoich nakazów, bo ty mnie uczysz.
103 O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.
O, jakże słodkie są twoje słowa dla mego podniebienia! [Są słodsze] niż miód dla moich ust.
104 Z przykazań twoich nabyłem rozumu: przetoż mam w nienawiści wszelką ścieszkę obłędliwą.
Dzięki twoim przykazaniom nabywam rozumu; dlatego nienawidzę wszelkiej ścieżki fałszywej.
105 Słowo twe jest pochodnią nogą moim, a światłością ścieszce mojej.
Nun Twoje słowo jest pochodnią dla moich nóg i światłością na mojej ścieżce.
106 Przysięgłem i uczynię temu dosyć, że będę strzegł sądów sprawiedliwości twojej.
Złożyłem przysięgę i wypełnię ją, będę przestrzegał twoich sprawiedliwych nakazów.
107 Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.
Jestem bardzo strapiony; PANIE, ożyw mnie według słowa twego.
108 Panie! dobrowolne śluby ust moich przyjmij proszę za wdzięczne, a sądów twoich naucz mię.
PANIE, przyjmij dobrowolne ofiary moich ust i naucz mnie twoich nakazów.
109 Dusza moja jest w ustawicznem niebezpieczeństwie; wszakże na zakon twój nie zapominam.
Moja dusza jest stale w niebezpieczeństwie, ale nie zapominam twojego prawa.
110 Sidło na mię niezbożnicy zastawili; lecz ja się od przykazań twoich nie obłądzę.
Niegodziwi zastawili na mnie sidła, lecz [ja] nie odstępuję od twoich przykazań.
111 Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.
Wziąłem twoje świadectwa jako wieczne dziedzictwo, bo są radością mego serca.
112 Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do końca (żywota).
Nakłoniłem moje serce, by zawsze wykonywać twoje prawa, aż do końca.
113 Wymysły mam w nienawiści, a zakon twój miłuję.
Samech Nienawidzę [chwiejnych] myśli, ale miłuję twoje prawo.
114 Tyś jest ucieczką moją, i tarczą moją; na słowo twoje oczekuję.
Ty jesteś moją ucieczką i tarczą, pokładam nadzieję w twoim słowie.
115 Odstąpcież odemnie złośnicy, abym strzegł rozkazania Boga mojego.
Odstąpcie ode mnie, złoczyńcy, będę strzegł przykazania mojego Boga.
116 Utwierdźże mię według słowa twego, abym żył, a nie zawstydzaj mię w oczekiwaniu mojem.
Wesprzyj mnie według słowa twego, abym żył, i niech nie doznam wstydu ze względu na moją nadzieję.
117 Podpieraj mię, abym był zachowany, i rozmyślał w ustawach twoich ustawicznie.
Podtrzymaj mnie, a będę wybawiony i będę rozmyślał zawsze o twoich prawach.
118 Podeptałeś wszystkich, którzy się obłądzili od ustaw twoich; albowiem jest kłamliwa zdrada ich.
Podeptałeś wszystkich, którzy odstępują od twoich praw, bo ich zdrada to fałsz.
119 Odrzucasz jako zużelicę wszystkich niezbożników ziemi; dla tego miłuję świadectwa twoje.
Odrzucasz [jak] żużel wszystkich niegodziwych ziemi; dlatego miłuję twoje świadectwa.
120 Drży od strachu przed tobą ciało moje; bo się sądów twoich lękam.
Moje ciało drży ze strachu przed tobą, bo lękam się twoich sądów.
121 Czynię sądy i sprawiedliwość: nie podawajże mię tym, którzy mi gwałt czynią.
Ajin Sprawowałem sąd i sprawiedliwość; nie wydawaj mnie moim ciemięzcom.
122 Zastąp sam sługę twego ku dobremu, aby mię hardzi nie potłoczyli.
Bądź poręczycielem dla twego sługi ku dobremu, aby nie uciskali mnie zuchwalcy.
123 Oczy moje ustały, czekając na zbawienie twoje, i na wyrok sprawiedliwości twojej.
Moje oczy słabną, [czekając] na twoje zbawienie i na słowo twojej sprawiedliwości.
124 Obchodź się z sługą twoim według miłosierdzia twego, a ustaw twoich naucz mię.
Postąp ze swoim sługą według twego miłosierdzia i naucz mnie twoich praw.
125 Sługamci ja twój, dajże mi zrozumienie; abym umiał świadectwa twoje.
Jestem twoim sługą, daj mi rozum, abym poznał twoje świadectwa.
126 Czasci już, abyś czynił Panie! albowiem wzruszono zakon twój.
Już czas, PANIE, abyś działał, [bo] naruszono twoje prawo.
127 Dlatego umiłowałem rozkazania twoje nad złoto, a nad złoto najwyborniejsze.
Dlatego umiłowałem twoje przykazania nad złoto, nad szczere złoto.
128 Przeto, że wszystkie przykazania twoje, wszystkie prawdziwe być uznaję, a wszelkie ścieżki obłędliwe mam w nienawiści.
Bo wszystkie [twoje] przykazania uznaję za prawdziwe, [a] nienawidzę wszelkiej fałszywej drogi.
129 Dziwne są świadectwa twoje; przetoż ich strzeże dusza moja.
Pe Twoje świadectwa są przedziwne, dlatego moja dusza ich strzeże.
130 Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.
Początek twoich słów oświeca [i] daje rozum prostym.
131 Usta moje otwieram i dyszę; albowiemem przykazań twoich pragnął.
Otwieram usta i wzdycham, bo pragnąłem twoich przykazań.
132 Wejżyjże na mię, a zmiłuj się nademną weaług prawa tych, którzy miłują imię twoje.
Spójrz na mnie i zmiłuj się nade mną, jak postępujesz z tymi, którzy miłują twoje imię.
133 Drogi moje utwierdź w słowie twojem, a niech nademną nie panuje żadna nieprawość.
Utwierdź moje kroki w twoim słowie, niech nie panuje nade mną żadna nieprawość.
134 Wybaw mię od uciśnienia ludzkiego, abym strzegł rozkazań twoich.
Wybaw mnie z ludzkiego ucisku, abym strzegł twoich nakazów.
135 Rozświeć nad sługą twoim oblicze twoje, a naucz mię ustaw twoich.
Rozjaśnij swe oblicze nad twoim sługą i naucz mnie twoich praw.
136 Strumienie wód płyną z oczów moich dla tych, którzy nie strzegli zakonu twego.
Strumienie wód płyną z mych oczu, bo nie strzegą twego prawa.
137 Sprawiedliwyś ty, Panie! i prawdziwy w sądach twoich.
Cade Sprawiedliwy jesteś, PANIE, i słuszne [są] twoje sądy.
138 Przykazałeś sprawiedliwe świadectwa twoje, i wielce prawdziwe.
Twoje świadectwa, które nadałeś, są sprawiedliwe i bardzo wierne.
139 Zniszczyła mię gorliwość moja, iż zapominają na słowo twoje nieprzyjaciele moi.
Gorliwość pożarła mnie, bo moi nieprzyjaciele zapominają twoje słowa.
140 Doskonale są doświadczone słowa twoje; dlatego się sługa twój w nich rozkochał.
Twoje słowo jest w pełni wypróbowane, dlatego twój sługa je kocha.
141 Jam maluczki i wzgardzony; wszakże przykazań twoich nie zapominam.
Ja jestem mały i wzgardzony, [lecz] nie zapominam twoich przykazań.
142 Sprawiedliwość twoja sprawiedliwość wieczna, a zakon twój prawda.
Twoja sprawiedliwość jest sprawiedliwością wieczną, a twoje prawo jest prawdą.
143 Ucisk i utrapienie przyszło na mię; przykazania twoje są kochaniem mojem.
Ucisk i utrapienie spadły na mnie, lecz twoje przykazania są moją rozkoszą.
144 Sprawiedliwość świadectw twoich trwa na wieki; daj mi rozum, a żyć będę.
Sprawiedliwość twoich świadectw [trwa] na wieki; daj mi rozum, a będę żył.
145 Wołam ze wszystkiego serca, wysłuchajże mię, o Panie! a będę strzegł ustaw twoich.
Kof Wołam z całego serca, wysłuchaj mnie, o PANIE, a będę strzegł twoich praw.
146 Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.
Wołam do ciebie, wybaw mnie, a będę strzegł twoich świadectw.
147 Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.
Wstaję przed świtem i wołam, oczekuję na twoje słowo.
148 Uprzedzają straż nocną oczy moje, przeto, abym rozmyślał o wyrokach twoich.
Moje oczy wyprzedzają straże nocne, abym mógł rozmyślać o twoim słowie.
149 Panie! głos mój usłysz według miłosierdzia twego; według sądu twego ożyw mię.
PANIE, usłysz mój głos według twego miłosierdzia; ożyw mnie według twego wyroku.
150 Przybliżają się, którzy naśladują złości, ci, którzy się od zakonu twego oddalili.
Zbliżają się niegodziwi prześladowcy, są daleko od twego prawa.
151 Bliskoś ty jest, Panie! a wszystkie przykazania twoje są prawdą.
Blisko [jesteś], PANIE, i wszystkie twoje przykazania [są] prawdą.
152 Dawno to wiem o świadectwach twoich, żeś je na wieki ugruntował.
Od dawna wiem o twoich świadectwach, że ugruntowałeś je na wieki.
153 Obacz utrapienie moje, a wyrwij mię; bom na zakon twój nie zapomniał.
Resz Wejrzyj na moje utrapienie i wyzwól mnie, bo nie zapomniałem twojego prawa.
154 Stań przy sprawie mojej, a obroń mię; dla słowa twego ożyw mię.
Broń mojej sprawy i wybaw mnie; ożyw mnie według twego słowa.
155 Dalekoć jest od niezbożników zbawienie; bo się nie badają o ustawach twoich.
Zbawienie [jest] daleko od niegodziwych, bo nie szukają twoich praw.
156 Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.
Wielka jest twoja litość, PANIE; ożyw mnie według twoich wyroków.
157 Wieleć jest prześladowców moich i nieprzyjaciół moich; wszakże od świadectw twoich nie uchylam się.
Liczni są moi prześladowcy i nieprzyjaciele; [lecz] nie uchylam się od twoich świadectw.
158 Widziałem przestępców, i mierziało mię to, że wyroku twego nie przestrzegali.
Widziałem przestępców i czułem odrazę, że nie przestrzegali twego słowa.
159 Obaczże Panie! iż rozkazania twoje miłuję; według miłosierdzia twego ożyw mię.
Patrz, jak miłuję twoje nakazy, PANIE; ożyw mnie według twego miłosierdzia.
160 Najprzedniejsza rzecz słowa twego jest prawda, a na wieki trwa wszelki sąd sprawiedliwości twojej.
Podstawą twego słowa [jest] prawda, a wszelki wyrok twojej sprawiedliwości [trwa] na wieki.
161 Książęta mię prześladują bez przyczyny; wszakże słów twoich boi się serce moje.
Szin Władcy prześladują mnie bez przyczyny; moje serce zaś boi się twoich słów.
162 Ja się weselę z wyroku twego, tak jako ten, który znajduje wielkie korzyści.
Raduję się z twego słowa jak ten, który znajduje wielki łup.
163 Ale nienawidzę kłamstwa, i brzydzą się niem; ale zakon twój miłuję.
Nienawidzę kłamstwa i brzydzę się [nim, ale] miłuję twoje prawo.
164 Chwalę cię siedm kroć przez dzień, dla sądów twoich sprawiedliwych.
Chwalę cię siedem razy dziennie za twoje sprawiedliwe sądy.
165 Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.
Wielki pokój dla tych, którzy miłują twoje prawo, a nie doznają żadnego zgorszenia.
166 Panie! oczekuję zbawienia twego; a przykazania twoje wykonywam.
PANIE, oczekuję na twoje zbawienie i zachowuję twoje przykazania.
167 Przestrzega dusza moja świadectw twoich; albowiem je bardzo miłuję.
Moja dusza przestrzega twoich świadectw, bo bardzo je miłuję.
168 Przestrzegam przykazań twoich i świadectw twoich; albowiem wszystkie drogi moje są przed tobą.
Przestrzegam twoich przykazań i świadectw, bo wszystkie moje drogi są przed tobą.
169 Panie! niech się przybliży wołanie moje przed oblicze twoje; według słowa twego daj mi zrozumienie.
Taw PANIE, niech dotrze moje wołanie przed twoje oblicze, daj mi zrozumienie według słowa twego.
170 Niech przyjdzie prośba moja przed twarz twoję, a według obietnicy twojej wyrwij mię.
Niech dojdzie moja prośba przed twoje oblicze, ocal mnie według twojej obietnicy.
171 Chwałę wydadzą wargi moje, gdy mię nauczysz ustaw twoich.
Moje wargi wygłoszą chwałę, gdy nauczysz mnie twoich praw.
172 Opowiadać będzie język mój wyroki twoje; bo wszystkie przykazania twoje są sprawiedliwość.
Mój język będzie głosił twoje słowo, bo wszystkie twoje przykazania są sprawiedliwością.
173 Niech mi będzie na pomocy ręka twoja, gdyżem sobie obrał przykazania twoje.
Niech twoja ręka będzie mi pomocą, [bo] wybrałem twoje przykazania.
174 Panie! zbawienia twego pragnę, a zakon twój jest kochaniem mojem.
PANIE, pragnę twego zbawienia, a twoje prawo [jest] moją rozkoszą.
175 Żyć będzie dusza moja, i będzie cię chwaliła, a sądy twoje będą mi na pomocy.
Pozwól mojej duszy żyć, a będzie cię chwalić; niech twoje nakazy będą dla mnie pomocą.
176 Błądzę jako owca zgubiona, szukajże sługi twego; boć przykazań twoich nie zapominam.
Błądzę jak zgubiona owca; szukaj twego sługi, bo nie zapominam twoich przykazań.
