< Psalmów 108 >

1 Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja. 2 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję. 3 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami. 4 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja. 5 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja. 6 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię. 7 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę. 8 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój. 9 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę. 10 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej? 11 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi? 12 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka. 13 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

< Psalmów 108 >