Psalmów 108

1 Pieśń psalmu samego Dawida. Gotowe jest serce moje, Boże! śpiewać i wysławiać cię będę, także i chwała moja.

canticum psalmi David paratum cor meum Deus paratum cor meum cantabo et psallam in gloria mea

2 Ocućże się lutnio i harfo! gdy na świtaniu powstaję.

exsurge psalterium et cithara exsurgam diluculo

3 Wysławiać cię będę między ludźmi, Panie! a będęć śpiewał między narodami.

confitebor tibi in populis Domine et psallam tibi in nationibus

4 Albowiem większe jest nad niebiosa miłosierdzie twoje, i aż pod obłoki prawda twoja.

quia magna super caelos misericordia tua et usque ad nubes veritas tua

5 Wywyszże się nad niebiosa, o Boże! a nad wszystkę ziemię chwała twoja.

exaltare super caelos Deus et super omnem terram gloria tua

6 Niech będą wybawieni umiłowami twoi; zachowajże ich prawicą swoją, a wysłuchaj mię.

ut liberentur dilecti tui salvum fac dextera tua et exaudi me

7 Bóg mówił przez świętobliwość swoję; dlatego się weselić będę, że rozdzielę Sychem, a dolinę Sukkot rozmierzę.

Deus locutus est in sancto suo exaltabor et dividam Sicima et convallem tabernaculorum dimetiar

8 Mojeć jest Galaad, mój i Manases, a Efraim mocą głowy mojej, Juda zakonodawca mój.

meus est Galaad et meus est Manasse et Effraim susceptio capitis mei Iuda rex meus

9 Moab jest miednicą do umywania mego, na Edoma porzucę obuwie moje: przeciwko Filistynom trąbić będę.

Moab lebes spei meae in Idumeam extendam calciamentum meum mihi alienigenae amici facti sunt

10 Któż mię zaprowadzi do miasta obronnego? Któż mię przywiedzie aż do ziemi edomskiej?

quis deducet me in civitatem munitam quis deducet me usque in Idumeam

11 Izali nie ty, o Boże! któryś nas był odrzucił, a nie wychodziłeś, o Boże! z wojskami naszemi?

nonne tu Deus qui reppulisti nos et non exibis Deus in virtutibus nostris

12 Dajże nam pomoc z ucisku; albowiem omylna jest pomoc ludzka.

da nobis auxilium de tribulatione quia vana salus hominis

13 W Bogu sobie mężnie poczynać będziemy, a on podepcze nieprzyjaciół naszych.

in Deo faciemus virtutem et ipse ad nihilum deducet inimicos nostros