Psalmów 107

1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Alleluia. Confitemini Domino quoniam bonus: quoniam in sæculum misericordia eius.

2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,

Dicant qui redempti sunt a Domino, quos redemit de manu inimici: et de regionibus congregavit eos:

3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.

A solis ortu, et occasu: ab aquilone, et mari.

4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.

Erraverunt in solitudine in inaquoso: viam civitatis habitaculi non invenerunt,

5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.

Esurientes, et sitientes: anima eorum in ipsis defecit.

6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;

Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum eripuit eos.

7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.

Et deduxit eos in viam rectam: ut irent in civitatem habitationis.

8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:

Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.

9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

Quia satiavit animam inanem: et animam esurientem satiavit bonis.

10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,

Sedentes in tenebris, et umbra mortis: vinctos in mendicitate, et ferro.

11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;

Quia exacerbaverunt eloquia Dei: et consilium Altissimi irritaverunt.

12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.

Et humiliatum est in laboribus cor eorum: infirmati sunt, nec fuit qui adiuvaret.

13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.

Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.

14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.

Et eduxit eos de tenebris, et umbra mortis: et vincula eorum dirupit.

15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.

16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.

Quia contrivit portas æreas: et vectes ferreos confregit.

17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.

Suscepit eos de via iniquitatis eorum: propter iniustitias enim suas humiliati sunt.

18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.

Omnem escam abominata est anima eorum: et appropinquaverunt usque ad portas mortis.

19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur: et de necessitatibus eorum liberavit eos.

20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.

Misit verbum suum, et sanavit eos: et eripuit eos de interitionibus eorum.

21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;

Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.

22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.

Et sacrificent sacrificium laudis: et annuncient opera eius in exultatione.

23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:

Qui descendunt mare in navibus, facientes operationem in aquis multis.

24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.

Ipsi viderunt opera Domini, et mirabilia eius in profundo.

25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.

Dixit, et stetit spiritus procellæ: et exaltati sunt fluctus eius.

26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.

Ascendunt usque ad cælos, et descendunt usque ad abyssos: anima eorum in malis tabescebat.

27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.

Turbati sunt, et moti sunt sicut ebrius: et omnis sapientia eorum devorata est.

28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.

Et clamaverunt ad Dominum cum tribularentur, et de necessitatibus eorum eduxit eos.

29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.

Et statuit procellam eius in auram: et siluerunt fluctus eius.

30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.

Et lætati sunt quia siluerunt: et deduxit eos in portum voluntatis eorum.

31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.

Confiteantur Domino misericordiæ eius: et mirabilia eius filiis hominum.

32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.

Et exaltent eum in ecclesia plebis: et in cathedra seniorum laudent eum.

33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;

Posuit flumina in desertum: et exitus aquarum in sitim.

34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.

Terram fructiferam in salsuginem, a malitia inhabitantium in ea.

35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.

Posuit desertum in stagna aquarum: et terram sine aqua in exitus aquarum.

36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;

Et collocavit illic esurientes: et constituerunt civitatem habitationis.

37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.

Et seminaverunt agros, et plantaverunt vineas: et fecerunt fructum nativitatis.

38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.

Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis: et iumenta eorum non minoravit.

39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;

Et pauci facti sunt: et vexati sunt a tribulatione malorum, et dolore.

40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.

Effusa est contemptio super principes: et errare fecit eos in invio, et non in via.

41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.

Et adiuvit pauperem de inopia: et posuit sicut oves familias.

42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.

Videbunt recti, et lætabuntur: et omnis iniquitas oppilabit os suum.

43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?

Quis sapiens et custodiet hæc? et intelliget misericordias Domini?