Psalmów 107
1 Wysławiajcie Pana: albowiem dobry; albowiem na wieki miłosierdzie jego.
Brengt Jahweh dank, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!
2 Niech o tem powiedzą ci, których odkupił Pan, jako ich wykupił z ręki nieprzyjacielskiej,
Zo moeten getuigen, die door Jahweh verlost zijn, En door Hem uit de nood zijn gered;
3 A zgromadził ich z ziem, od wschodu i od zachodu, od północy i od morza.
Die Hij van alle kant hierheen heeft gebracht, Van oost en west, van noord en zuid.
4 Błądzili po puszczy, po pustyni bezdrożnej, miasta dla mieszkania nie znajdując.
Sommigen doolden in woestijn en wildernis rond, Zonder de weg naar hun woonplaats te vinden;
5 Byli głodnymi i pragnącymi, aż w nich omdlewała dusza ich.
Ze leden honger en dorst, En hun leven verkwijnde.
6 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisku ich wyrywał ich;
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
7 I prowadził ich drogą prostą, aby przyszli do miasta, w któremby mieszkali.
Hij bracht ze weer op de veilige weg, Zodat ze hun woonplaats bereikten.
8 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi:
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
9 Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.
Want den dorstige heeft Hij gelaafd, Den hongerige heeft Hij verzadigd!
10 Którzy siedzą w ciemności i w cieniu śmierci, ściśnieni będąc nędzą i żelazem,
Anderen zaten in duister en donker, In ellende en boeien gekluisterd;
11 Przeto, że byli odpornymi wyrokom Bożym, a radą Najwyższego pogardzili;
Want ze hadden zich tegen Gods geboden verzet, En de vermaning van den Allerhoogste veracht;
12 Dla czego poniżył biedą serce ich; upadli, a nie był, ktoby ratował.
Zo was door rampspoed de moed hun ontzonken, En reddeloos stortten ze neer.
13 A gdy wołali do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawiał ich.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
14 Wywodził ich z ciemności, i z cienia śmierci, a związki ich potargał.
Hij haalde ze uit het duister en donker, En verbrak hun boeien.
15 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
16 Przeto, że kruszy bramy miedziane, a zawory żelazne rąbie.
Want metalen poorten heeft Hij verbrijzeld, Ijzeren grendels in stukken geslagen!
17 Szaleni dla drogi przewrotności swojej, i dla nieprawości swej utrapieni bywają.
Anderen werden ziek door hun zondige wandel, Hadden smarten te lijden om hun schuld;
18 Wszelki pokarm brzydzi sobie dusza ich, aż się przybliżają do bram śmierci.
Alle voedsel begon hun te walgen, En ze stonden al dicht bij de poorten des doods.
19 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten.
20 Posyła słowo swe, i uzdrawia ich, a wybawia ich z grobu.
Hij sprak: en ze werden genezen, En Hij ontrukte hen weer aan het graf.
21 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi;
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
22 I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.
Laat ze dankoffers brengen, En jubelend zijn werken vermelden!
23 Którzy się pławią na morzu w okrętach, pracujący na wodach wielkich:
Anderen staken op schepen in zee, Om handel te drijven op de onmetelijke wateren.
24 Ci widują sprawy Pańskie, i dziwy jego na głębi.
Ook zij hebben Jahweh’s werken aanschouwd, In de kolken zijn wonderen.
25 Jako jedno rzecze, wnet powstanie wiatr gwałtowny, a podnoszą się nawałności morskie.
Hij sprak: en er stak een stormwind op, Die zwiepte de golven omhoog;
26 Wstępują aż ku niebu, i zaś zstępują do przepaści, tak, iż się dusza ich w niebezpieczeństwie rozpływa.
Ze vlogen op naar de hemel, ploften neer in de diepten, En vergingen van angst;
27 Bywają miotani, a potaczają się jako pijany, a wszystka umiejętność ich niszczeje.
Ze rolden en tuimelden, als waren ze dronken, En al hun zeemanschap was tevergeefs.
28 Gdy wołają do Pana w utrapieniu swojem, z ucisków ich wybawia ich.
Maar ze riepen Jahweh aan in hun nood, En Hij verloste hen van hun angsten:
29 Obraca burzę w ciszę, tak, że umilkną nawałności ich.
Hij bedaarde de storm tot een bries, En de golven legden zich neer;
30 I weselą się, że ucichło; a tak przywodzi ich do portu pożądanego.
Wat waren ze blij, toen het kalm was geworden, En Hij hen naar de verbeide haven geleidde!
31 Niechajże wysławiają przed Panem miłosierdzie jego, a dziwne sprawy jego przed synami ludzkimi.
Laat ze Jahweh voor zijn goedheid dan danken, En voor zijn wonderen voor de kinderen der mensen:
32 Niech go wywyższają w zgromadzeniu ludu, a w radzie starców niechaj go chwalą.
Hem in de volksgemeente roemen, Hem in de raad der oudsten prijzen!
33 Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;
Rivieren maakt Hij tot steppe, Waterbronnen tot dorstige grond;
34 Ziemię urodzajną obraca w niepłodną dla złości tych, którzy w niej mieszkają.
Vruchtbaar land tot zilte bodem, Om de boosheid van zijn bewoners.
35 Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.
Maar van de steppe maakt Hij een vijver, Waterbronnen van het dorre land;
36 I osadza w nich głodnych, aby zakładali miasta ku mieszkaniu;
Daar zet Hij de hongerigen neer, Om er zich een woonplaats te stichten.
37 Którzy posiewają pole, a sadzą winnice, i zgromadzają sobie pożytek z urodzaju.
Ze bezaaien hun akkers, beplanten hun gaarden, En oogsten hun vruchten.
38 Takci im on błogosławi, że się bardzo rozmnażają, a dobytku ich nie umniejsza.
Hij zegent hen: ze worden zeer talrijk, En Hij vermeerdert hun vee.
39 Ale podczas umniejszeni i poniżeni bywają okrucieństwem, nędzą, i utrapieniem;
En nemen ze af in getal, en gaan ze ten onder Door verdrukking, ellende en jammer:
40 Gdy wylewa wzgardę na książąt, dopuszczając, aby błądzili po puszczy bezdrożnej.
Dan geeft Hij de tyrannen prijs aan de schande, En laat ze door de wildernis dolen.
41 Onci nędznego z utrapienia podnosi, i rozmnaża rodzinę jego jako trzodę.
Maar den arme heft Hij uit de ellende weer op, En maakt zijn geslacht weer talrijk als kudden:
42 To widząc uprzejmi rozweselą się, a wszelka nieprawość zatka usta swe.
De vromen zien het, en juichen; Maar wat boos is, zwijgt stil.
43 Ale któż jest tak mądry, aby to upatrywał, i wyrozumiewał wszystkie litości Pańskie?
Wie wijs is, neemt het ter harte, En beseft de goedheid van Jahweh!
