< Psalmów 105 >

1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Andriaño t’Iehovà, kanjio ty tahina’e; ampahafohino ondatio o fitoloña’eo.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Isabò, rengeo an-tsabo; talilio o raha fanjaka nanoe’eo.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Mitreña, amy tahina’e masiñey; ampirebehañ’ añ’arofo’ o mipay Iehovào.
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Paiavo t’Iehovà naho ty haozara’e; tsoeho nainai’e ty lahara’e.
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Tiahio o raha fanjaka nanoe’eo, o halatsañeo, naho o fizakam-palie’eo.
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Ry tarira’ i Avrahame mpitoro’eo, ry ana’ Iakobe jinobo’eo;
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Ie t’Iehovà Andrianañaharentika; mahaatseke ty tane toy o fandilia’eo.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Toe tiahi’e nainai’e i fañina’ey, i tsara linili’e pak’an-tarira’e fah’arivo’e,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
i nanoe’e amy Avrahamey, naho i nifantà’e am’ Ietsakey,
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
vaho niventè’e am’Iakobe ho fañè, amy Israele ho fañina nainai’e:
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
ami’ty hoe: Hatoloko azo ty tane’ Kanàne, ty anjara lova’o.
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Ie ondaty mbe nitsiampeampe, toe nitsiampe, mbore nirenetane ama’e,
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
ie nitsatsà-tane mb’an-tane, boak’am-pifeheañe raike sikal’am’ondaty ila’eo.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
tsy nimetea’e ho lovilovie’ ondatio; le trinevo’e o mpanjakao ty am’ iereo:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
Ko mitsipaoke o norizakoo; le ko joie’ areo o mpitokikoo.
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Le nikanjie’e san-kerè o taneo, fonga nifolahe’e o tahon-kaneñeo;
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Nirahe’e t’indaty hiaolo iareo, Iosefe naletake ho ondevo.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Jinoi’ iareo am-bahotse o fandia’eo, najo am-po viñe ao i sandri’ey,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
ampara’ ty andro nañenefañe i nitokia’ey, namente aze ty tsara’ Iehovà.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Nafanto’ i mpanjakay le nabalake re, hinaha’ ty mpifehe’ ondatio,
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Nanoe’e talèn’ anjomba’e naho mpamandroñe o vara’eo,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
nifehe o roandria’eo an-tsatri’e, nanoro hihitse amo androanavio.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Nimoake e Mitsraime ao ka t’Israele, nitaveañe an-tane’ i Kame añe t’Iakobe.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Le nampanaranahe’e ondati’eo; vaho nampaozare’e ambone’ o rafelahi’iareoo
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Nampifotere’e ty arofo’ iareo halaiñe ondati’eo, hikinia o mpitoro’eo.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Nirahe’e t’i Mosè mpitoro’e, i Aharone jinobo’ey.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Nanoe’ iereo añivo’ iareo eo o raha tsitantane’eo, naho halatsàñe an-tane’ i Kame ao.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Nañitrifa’e ieñe, le nampimoromoroñe’e, vaho tsy niolà’ iareo o tsara’eo.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Novae’e ho lio ty rano’ iareo, naho zinama’e o fia’ iareoo.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Nisamborian-tsahoñe ty tane’ iareo, añ’efem-pandrea’ o mpanjaka’ iareoo.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Nitsara re, le niropahen-daletse, naho nandrambañe ty tane’ iareo ty haon-doha.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Tinolo’e havandra hisolo orañe, naho afo nilebaleba an-tane’ iareo.
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Finofo’e o vahe’eo naho o sakoa’eo, vaho tsineratsera’e o hatae an-tane’iareoo.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Nisaontsie’e, le nimb’eo o betratrao, naho ty kijeja tsy fotofoto;
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
hene navorembore’ iereo ze naindoñe an-tane’ iareo ao, fonga nabotseke ty vokan-tane’ iareo.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Nampivetrahe’e iaby ka o tañoloñoloñan-tane’ iareoo, ze hene lengom-boan- kaozara’iareo.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Le nakare’e reketse volafoty naho volamena t’Israele, leo raike tsy nitsikapy amo rofoko’eo.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Nifale t’i Mitsraime t’ie niakatse, fa nivotraha’ ty fihembañañe.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Nandafiha’e rahoñe ho fialofañe, naho afo ho fañazavàn-kaleñe.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Nihalaly iereo le nanjotsoa’e hatrakatrake, nampieneña’e mahakaman-dikerañe.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Sinoka’e i lamilamiy, le nidoandoañe ty rano nikararake an-dratraratra ao hoe saka.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Fa nitiahi’e i tsara’e masiñe amy Avrahame mpitoro’ey.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Le naaka’e am-pirebehañe ondati’eo, am-pazake o jinobo’eo;
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
natolo’e ty tane’ o kilakila ondatio, vaho rinambe’ iareo ho lova o nimokora’ ondatioo:
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
soa t’ie hañambeñe o fañè’eo vaho hañorike i Tsara’ey. Treño t’Ià!

< Psalmów 105 >