Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Pateiciet Tam Kungam, piesauciet Viņa Vārdu, dariet zināmus starp tiem ļaudīm Viņa darbus.
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Dziediet Viņam, slavējiet Viņu ar dziesmām, pārdomājiet visus Viņa brīnumus.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Slavējiet Viņa svēto vārdu; lai tās sirdis priecājās, kas To Kungu meklē.
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Vaicājiet pēc Tā Kunga un pēc Viņa spēka, meklējiet vienmēr Viņa vaigu.
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Pieminiet Viņa brīnumus, ko Viņš ir darījis, Viņa brīnuma darbus un Viņa mutes tiesas, -
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Tu Ābrahāma, Viņa kalpa dzimums, jūs Jēkaba bērni, Dieva izredzētie!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Viņš ir Tas Kungs, mūsu Dievs; Viņa tiesas iet pār visu zemi.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Viņš piemin Savu derību mūžam, to vārdu, ko Viņš ir iecēlis tūkstošiem dzimumiem,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
Ko Viņš ar Ābrahāmu derējis un ko zvērējis Īzakam.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
To Viņš arī Jēkabam ir iecēlis par likumu, Israēlim par mūžīgu derību,
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
Sacīdams: tev Es došu Kanaāna zemi, jūsu mantības daļu;
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Kad tie vēl bija mazs pulciņš, ne daudz, un svešinieki iekš tās,
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Un staigāja no vienas tautas pie otras, no vienas valsts pie otras valsts ļaudīm,
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Viņš nevienam neļāva tos apbēdināt, Viņš arī ķēniņus sodīja viņu dēļ:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
Neaizskariet Manus svaidītos un nedariet ļauna Maniem praviešiem!
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Viņš aicināja badu pār zemi, Viņš atņēma visu maizes padomu.
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Viņš sūtīja viņu priekšā vienu vīru; Jāzeps tapa pārdots par kalpu.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Viņa kājas tapa spaidītas siekstā, viņa miesas nāca dzelzīs,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
Tiekams viņa vārds notika, un Tā Kunga sludinājums to pārbaudīja.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Tas ķēniņš sūtīja un lika to atraisīt, tas ļaužu valdītājs to atlaida vaļā.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Viņš to iecēla par kungu savam namam un par valdnieku visai savai mantai.
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
Ka tas saistītu viņa lielkungus pēc sava prāta un mācītu gudrību viņa vecākajiem.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Tā Israēls nāca Ēģiptes zemē un Jēkabs piemita Hama zemē.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Un Viņš Saviem ļaudīm lika augumā augt un tos darīja jo varenus nekā viņu pretiniekus.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Viņš pārvērsa viņu sirdi, ienīdēt Viņa ļaudis un ar viltu glūnēt uz Viņa kalpiem.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Viņš sūtīja Mozu, Savu kalpu, un Āronu, ko Viņš bija izredzējis.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Tie darīja viņu starpā Dieva brīnumus un brīnuma zīmes Hama zemē.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Viņš sūtīja tumsu, tad kļuva tumšs; un tie Viņa Vārdam neturējās pretī.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Viņš pārvērsa viņu ūdeņus par asinīm un nokāva viņu zivis.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Viņu zeme mudžēja no vardēm viņu ķēniņu kambaros.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Viņš runāja, tad nāca kukaiņi, utis visās viņu robežās.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Viņš tiem deva krusu lietus vietā, uguns liesmas viņu zemē,
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Un sasita viņu vīna kokus un viņu vīģes kokus un salauzīja kokus viņu robežās.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Viņš runāja, tad nāca siseņi un vaboles neizskaitāmā pulkā,
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Kas apēda visu zāli viņu zemē, un norija viņu zemes augļus.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Viņš kāva arī visus pirmdzimtos viņu zemē un visu viņu pirmo stiprumu.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Un tos izveda ar sudrabu un zeltu, un neviena gurdena nebija viņu ciltīs.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ēģiptes zeme priecājās, kad tie izgāja, jo viņu bailes uz tiem bija kritušas.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Viņš deva padebesi par apsegu, un uguni naktī par gaismu.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Tie lūdza un viņš lika nākt paipalām un tos ēdināja ar debes'maizi.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Viņš pāršķēla klinti, tad ūdens iztecēja, un upes skrēja tuksnesī.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Jo Viņš pieminēja Savu svēto vārdu un Ābrahāmu, Savu kalpu.
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Tā Viņš izveda Savus ļaudis ar prieku un Savus izredzētos ar gavilēšanu,
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Un tiem deva pagānu zemes; tie iemantoja tautu sviedrus,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
Lai turētu Viņa likumus un sargātu Viņa bauslību. Alleluja.
