< Psalmów 105 >

1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Danket Jahwe, ruft seinen Namen an! Macht unter den Völkern seine Thaten kund!
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Singet ihm! Lobsingt ihm! Redet von allen seinen Wundern.
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Rühmt euch seines heiligen Namens; es freue sich das Herz derer, die Jahwe suchen.
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Fragt nach Jahwe und seiner Stärke, sucht beständig sein Angesicht.
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Gedenkt seiner Wunder, die er gethan, seiner Zeichen und der Urteilssprüche seines Mundes,
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Nachkommen Abrahams, seine Knechte, Söhne Jakobs, seine Auserwählten!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Er, Jahwe, ist unser Gott; über die ganze Erde ergehen seine Gerichte.
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Er gedenkt ewig seines Bunds, des Wortes, das er verordnet hat, auf tausend Geschlechter,
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, und seines Schwurs an Isaak.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
Und er stellte ihn für Jakob als eine Satzung hin, als einen ewig giltigen Bund für Israel, -
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
indem er sprach: “Dir will ich das Land Kanaan verleihen als euer erbliches Besitztum!” -
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
als sie noch gering an Zahl waren, gar wenige, und als Fremdlinge darin weilten.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
Und sie zogen von Volk zu Volk, von einem Königreiche zu einer anderen Nation.
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Er gestattete niemandem, sie zu bedrücken, und strafte um ihretwillen Könige.
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
“Tastet meine Gesalbten nicht an und thut meinen Propheten kein Leid!”
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
Als er nun eine Hungersnot ins Land rief, jegliche Stütze an Brot zerbrach,
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
da hatte er ihnen bereits einen vorausgesandt; Joseph war als Sklave verkauft.
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Sie hatten seine Füße in den Block gezwängt, in Eisenfesseln war er gekommen,
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
bis zu der Zeit, wo sein Wort eintraf, der Ausspruch Jahwes ihn bewährte.
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Da sandte der König hin und machte ihn los, der Völkerbeherrscher, und befreite ihn.
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Er machte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über allen seinen Besitz,
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
daß er seine Fürsten nach seinem Belieben feßle und seine Vornehmen klug mache.
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Und Israel kam nach Ägypten und Jakob weilte als Fremdling im Lande Hams.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Und er machte sein Volk überaus fruchtbar und machte es zahlreicher als seine Bedränger.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Er wandelte ihren Sinn, sein Volk zu hassen, an seinen Knechten Arglist zu üben.
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Er verrichtete an ihnen seine Wunder und seine Zeichen am Lande Hams.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Er sandte Finsternis und machte es finster, aber sie achteten nicht auf sein Wort.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und ließ ihre Fische sterben.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Ihr Land wimmelte von Fröschen in den Gemächern ihrer Könige.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Er gebot, da kamen Hundsfliegen, Stechmücken in ihr ganzes Gebiet.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Er sandte ihnen Hagel als Regen, flammendes Feuer in ihr Land.
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Er schlug ihren Weinstock und ihren Feigenbaum und zerschmetterte die Bäume ihres Gebiets.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Er gebot, da kamen die Heuschrecken und die Fresser ohne Zahl.
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Die fraßen alle Pflanzen in ihrem Land und fraßen die Frucht des Feldes.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Er schlug alle Erstgeborenen in ihrem Lande, die Erstlinge all' ihrer Manneskraft.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Er ließ sie ausziehen mit Silber und Gold, und es gab keinen Strauchelnden unter seinen Stämmen.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ägypten freute sich über ihren Auszug, denn es hatte sie Schrecken vor ihnen befallen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
Er breitete Gewölk als Decke aus und Feuer, um die Nacht zu erhellen.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Sie forderten, da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Er öffnete den Felsen, da flossen Wasser, rannen in der Dürre als ein Strom.
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht,
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
und führte sein Volk in Freuden heraus, seine Auserwählten unter Jubel.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Er verlieh ihnen die Länder der Heiden, und was die Völker mit Mühe erworben, das nahmen sie in Besitz,
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
damit sie seine Satzungen hielten und seine Weisungen beobachteten. Rühmet Jah!

< Psalmów 105 >