Psalmów 105
1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.
Halleluja! Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;
2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.
Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!
3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders!
4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.
Wendt u tot Jahweh en zijn macht, Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;
5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.
Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:
6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!
Gij kinderen van Abraham, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!
7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.
Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!
8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;
Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:
9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.
Het verbond, met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.
10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:
11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel."
12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.
13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;
En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,
14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:
15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.
"Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"
16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.
En toen Hij honger in het land had ontboden, Alle broodstokken stuk had geslagen,
17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Zond Hij een man voor hen uit, Werd Josef verkocht als een slaaf;
18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,
Men sloeg zijn voeten in boeien, In ijzeren ketens werd hij gekluisterd.
19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.
Maar toen eindelijk zijn voorzegging vervuld was, En Jahweh’s uitspraak hem in het gelijk had gesteld,
20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.
Beval de koning, hem te bevrijden, Liet de heerser der volken hem los;
21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Hij stelde hem aan tot heer van zijn huis, Tot bestuurder van heel zijn bezit.
22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.
En terwijl hij diens vorsten door zijn geest onderrichtte, En wijsheid leerde aan zijn oudsten,
23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;
Trok Israël Egypte binnen, Werd Jakob gast in het land van Cham.
24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Daar liet Hij zijn volk heel vruchtbaar worden, Veel talrijker dan zijn verdrukkers.
25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Maar toen hun hart verstarde, en zij zijn volk gingen haten, En trouweloos zijn dienaren kwelden,
26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Zond Hij Moses, zijn dienstknecht, Aäron, dien Hij zelf had gekozen;
27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
En zij verrichtten zijn tekenen onder hen, En wonderen in het land van Cham.
28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.
Hij zond duisternis af, en maakte het donker; Maar men achtte niet op zijn bevel.
29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.
Hij veranderde hun wateren in bloed, En doodde hun vissen.
30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.
Hun land krioelde van kikkers, Tot in de zalen zelfs van hun koning.
31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.
Hij sprak: Daar kwamen de muggen, Muskieten over heel hun gebied.
32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.
Hij gaf hun hagel voor regen, En het vuur laaide op in hun land.
33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.
Hij sloeg hun wijnstok en vijg, En knakte de bomen op hun grond.
34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;
Hij sprak: Daar kwamen de sprinkhanen aan, En ontelbare slokkers;
35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.
Ze verslonden al het gewas op het veld, En schrokten de vruchten weg van hun akker.
36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.
Hij sloeg alle eerstgeborenen in hun land, Al de eersten van hun mannenkracht.
37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.
Toen voerde Hij hen uit met zilver en goud, En geen van hun stammen bleef struikelend achter.
38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Egypte was blij, dat ze gingen; Want de schrik voor hen had ze bevangen.
39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.
En Hij spreidde een wolk uit tot dek, Een vuur, om de nacht te verlichten.
40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.
Zij baden: Hij liet de kwakkels komen, En verzadigde hen met brood uit de hemel;
41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.
Hij spleet de rotsen: daar borrelden de wateren, En vloeiden door de woestijn als een stroom:
42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Want Hij was zijn heilige belofte indachtig, Aan Abraham, zijn dienaar, gedaan!
43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Zo leidde Hij zijn volk met gejubel, Zijn uitverkorenen onder gejuich.
44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.
Hij schonk hun de landen der heidenen, En ze erfden het vermogen der volken:
45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
Opdat ze zijn geboden zouden volbrengen, En zijn wetten onderhouden!
