Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honor and majesty.
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
Who coverest [thyself] with light as [with] a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
[Who] laid the foundations of the earth, [that] it should not be removed for ever.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
Thou coveredst it with the deep as [with] a garment: the waters stood above the mountains.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which thou hast founded for them.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
He sendeth the springs into the valleys, [which] run among the hills.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
By them shall the fowls of the heaven have their habitation, [which] sing among the branches.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
And wine [that] maketh glad the heart of man, [and] oil to make [his] face to shine, and bread [which] strengtheneth man's heart.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
The trees of the LORD are full [of sap]; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
Where the birds make their nests: [as for] the stork, the fir-trees [are] her house.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
The high hills [are] a refuge for the wild goats; [and] the rocks for the conies.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
He appointeth the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Thou makest darkness, and it is night: in which all the beasts of the forest do creep [forth].
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
The sun ariseth, they collect, and lay themselves down in their dens.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Man goeth forth to his work and to his labor until the evening.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
[So is] this great and wide sea, in which [are] creeping animals innumerable, both small and great beasts.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
There go the ships: [there is] that leviathan, [which] thou hast made to play therein.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
These wait all upon thee; that thou mayest give [them] their food in due season.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
[That which] thou givest them, they gather: thou openest thy hand, they are filled with good.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
