Psalmów 104
1 Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.
For David himself. Bless the Lord, O my soul: O Lord my God, thou art exceedingly great. Thou hast put on praise and beauty:
2 Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.
And art clothed with light as with a garment. Who stretchest out the heaven like a pavilion:
3 Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;
Who coverest the higher rooms thereof with water. Who makest the clouds thy chariot: who walkest upon the wings of the winds.
4 Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.
Who makest thy angels spirits: and thy ministers a burning fire.
5 Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.
Who hast founded the earth upon its own bases: it shall not be moved for ever and ever.
6 Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.
The deep like a garment is its clothing: above the mountains shall the waters stand.
7 Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.
At thy rebuke they shall flee: at the voice of thy thunder they shall fear.
8 Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.
The mountains ascend, and the plains descend into the place which thou hast founded for them.
9 Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.
Thou hast set a bound which they shall not pass over; neither shall they return to cover the earth.
10 Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,
Thou sendest forth springs in the vales: between the midst of the hills the waters shall pass.
11 A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.
All the beasts of the field shall drink: the wild asses shall expect in their thirst.
12 Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.
Over them the birds of the air shall dwell: from the midst of the rocks they shall give forth their voices.
13 Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.
Thou waterest the hills from thy upper rooms: the earth shall be filled with the fruit of thy works:
14 Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:
Bringing forth grass for cattle, and herb for the service of men. That thou mayst bring bread out of the earth:
15 I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.
And that wine may cheer the heart of man. That he may make the face cheerful with oil: and that bread may strengthen man’s heart.
16 Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;
The trees of the field shall be filled, and the cedars of Libanus which he hath planted:
17 Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.
There the sparrows shall make their nests. The highest of them is the house of the heron.
18 Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.
The high hills are a refuge for the harts, the rock for the irchins.
19 Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.
He hath made the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
20 Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.
Thou hast appointed darkness, and it is night: in it shall all the beasts of the woods go about:
21 Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.
The young lions roaring after their prey, and seeking their meat from God.
22 Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.
The sun ariseth, and they are gathered together: and they shall lie down in their dens.
23 Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.
Man shall go forth to his work, and to his labour until the evening.
24 O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.
How great are thy works, O Lord? thou hast made all things in wisdom: the earth is filled with thy riches.
25 W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.
So is this great sea, which stretcheth wide its arms: there are creeping things without number: Creatures little and great.
26 Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.
There the ships shall go. This sea dragon which thou hast formed to play therein.
27 Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.
All expect of thee that thou give them food in season.
28 Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.
What thou givest to them they shall gather up: when thou openest thy hand, they shall all be filled with good.
29 Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.
But if thou turnest away thy face, they shall be troubled: thou shalt take away their breath, and they shall fail, and shall return to their dust.
30 Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.
Thou shalt send forth thy spirit, and they shall be created: and thou shalt renew the face of the earth.
31 Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.
May the glory of the Lord endure for ever: the Lord shall rejoice in his works.
32 On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.
He looketh upon the earth, and maketh it tremble: he toucheth the mountains, and they smoke.
33 Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.
I will sing to the Lord as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
34 O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.
Let my speech be acceptable to him: but I will take delight in the Lord.
35 Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.
Let sinners be consumed out of the earth, and the unjust, so that they be no more: O my soul, bless thou the Lord.
