Psalmów 103

1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.

Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.

Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;

On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:

On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.

On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.

PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.

Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.

Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.

9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.

Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.

10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.

Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;

Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.

Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.

13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.

Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.

On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.

Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.

Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,

Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.

PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.

Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.

Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.

Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.