Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Ipsi David. [Benedic, anima mea, Domino, et omnia quæ intra me sunt nomini sancto ejus.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Benedic, anima mea, Domino, et noli oblivisci omnes retributiones ejus.
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis; qui sanat omnes infirmitates tuas:
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
qui redimit de interitu vitam tuam; qui coronat te in misericordia et miserationibus:
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
qui replet in bonis desiderium tuum; renovabitur ut aquilæ juventus tua:
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
faciens misericordias Dominus, et judicium omnibus injuriam patientibus.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Notas fecit vias suas Moysi; filiis Israël voluntates suas.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Miserator et misericors Dominus: longanimis, et multum misericors.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Non in perpetuum irascetur, neque in æternum comminabitur.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Non secundum peccata nostra fecit nobis, neque secundum iniquitates nostras retribuit nobis.
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
Quoniam secundum altitudinem cæli a terra, corroboravit misericordiam suam super timentes se;
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
quantum distat ortus ab occidente, longe fecit a nobis iniquitates nostras.
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Quomodo miseretur pater filiorum, misertus est Dominus timentibus se.
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum; recordatus est quoniam pulvis sumus.
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
Homo, sicut fœnum dies ejus; tamquam flos agri, sic efflorebit:
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
quoniam spiritus pertransibit in illo, et non subsistet, et non cognoscet amplius locum suum.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
Misericordia autem Domini ab æterno, et usque in æternum super timentes eum. Et justitia illius in filios filiorum,
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
his qui servant testamentum ejus, et memores sunt mandatorum ipsius ad faciendum ea.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Dominus in cælo paravit sedem suam, et regnum ipsius omnibus dominabitur.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Benedicite Domino, omnes angeli ejus: potentes virtute, facientes verbum illius, ad audiendam vocem sermonum ejus.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Benedicite Domino, omnes virtutes ejus; ministri ejus, qui facitis voluntatem ejus.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Benedicite Domino, omnia opera ejus: in omni loco dominationis ejus, benedic, anima mea, Domino.]
