Psalmów 103
1 Psalm Dawidowy. Błogosław duszo moja Panu, i wszystkie wnętrzności moje imieniowi jego świętemu.
Ég vil lofa Guð af öllu hjarta.
2 Błogosławże duszo moja Panu, a nie zapominaj wszystkich dobrodziejstw jego.
Ég vil vegsama Drottin og minnast allra velgjörða hans við mig.
3 Który odpuszcza wszystkie nieprawości twoje; który uzdrawia wszystkie choroby twoje;
Hann fyrirgefur syndir mínar. Hann læknar mig.
4 Który wybawia od śmierci żywot twój; który cię koronuje miłosierdziem i wielką litością:
Hann frelsar mig frá dauða. Hann umlykur mig náð og miskunn.
5 Który nasyca dobrem usta twoje, a odnawia jako orła młodość twoję.
Hann hleður á mig gjöfum! Hann endurnýjar lífsþrótt minn og gerir mig sterkan sem örn.
6 Pan czyni, co sprawiedliwego jest, i sądy wszystkim uciśnionym.
Hann réttir hlut þeirra sem misrétti þola.
7 Oznajmił drogi swe Mojżeszowi, a synom Izraelskim sprawy swoje.
Hann opinberaði Móse vilja sinn og hver hann væri og einnig þjóð sinni Ísrael.
8 Miłosierny i litościwy jest Pan, nierychły do gniewu, i wielkiego miłosierdzia.
Hann er miskunnsamur og mildur við þá sem eiga það ekki skilið. Hann er seinn til reiði og fullur náðar og kærleika.
9 Nie będzie się na wieki wadził, a gniewu wiecznie chował.
Hann er ekki langrækinn né eilíflega reiður.
10 Nie według grzechów naszych obchodzi się z nami, ani według nieprawości naszych odpłaca nam.
Hann hefur ekki refsað okkur fyrir syndir okkar eins og sanngjarnt var
11 Albowiem jako są niebiosa wysokie nad ziemią, tak jest utwierdzone miłosierdzie jego nad tymi, którzy się go boją;
því að miskunn hans við þá sem óttast hann og heiðra, er eins há og himinninn er yfir jörðinni.
12 A jako daleko jest wschód od zachodu, tak daleko oddalił od nas przestępstwa nasze.
Hann fleygði burt syndum okkar og það langt, já, eins langt og austrið er frá vestrinu!
13 Jako ma litość ojciec nad dziatkami, tak ma litość Pan nad tymi, którzy się go boją.
Eins og faðir miskunnar börnum sínum, eins hefur Drottinn miskunnað þeim sem óttast hann,
14 Onci zaiste zna, cośmy za ulepienie, pamięta, żeśmy prochem.
því hann veit að við erum bara dauðlegir menn
15 Dni człowiecze są jako trawa, a jako kwiat polny, tak kwitnie.
og að ævi okkar er stutt og líður hratt. Við erum eins og jurt sem vex og blómgast
16 Gdy nań wiatr powienie, aliści go niemasz, ani go więcej pozna miejsce jego.
en skrælnar fyrr en varir í brennheitum vindinum, deyr og gleymist.
17 Ale miłosierdzie Pańskie od wieków aż na wieki nad tymi, którzy się go boją, a sprawiedliwość jego nad synami synów,
En miskunn Drottins endist að eilífu fyrir þá sem reiða sig á orð hans og óttast hann.
18 Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.
Og hjálpræði hans nær til barnabarnanna ef við höldum sáttmála hans og hlýðum boðum hans.
19 Pan na niebiosach utwierdził stolicę; a królestwo jego nad wszystkimi panuje.
Drottinn hefur reist sér hásæti á himnum og þaðan stjórnar hann heiminum.
20 Błogosławcież Panu Aniołowie jego mocni w sile, którzy czynicie rozkazania jego, posłusznymi będąc głosowi słowa jego.
Lofið Drottin, þið voldugu englar sem framkvæmið skipanir hans og takið við fyrirmælum hans.
21 Błogosławcie Panu wszystkie wojska jego, słudzy jego, którzy czynicie wolę jego.
Lofið Drottin, þið hersveitir englanna sem framfylgið vilja hans.
22 Błogosławcie Panu wszystkie sprawy jego, na wszystkich miejscach panowania jego. Błogosław, duszo moja! Panu.
Öll verk Drottins, um víða veröld, lofa hann! Einnig ég vil lofa hann!
