Psalmów 102
1 Modlitwa utrapionego, gdy będąc w ucisku, przed Panem wylewa żądość swoję. Panie! wysłuchaj modlitwę moję, a wołanie moje niechaj przyjdzie do ciebie.
HEAR my prayer, O Lord, and let my cry come unto thee.
2 Nie ukrywaj oblicza twego przedemną; w dzień ucisku mego nakłoń ku mnie ucha twego; w dzień którego cię wzywam, prędko mię wysłuchaj.
Hide not thy face from me in the day when I am in trouble; incline thine ear unto me: in the day when I call answer me speedily.
3 Albowiem niszczeją jako dym dni moje, a kości moje jako ognisko wypalone są.
For my days are consumed like smoke, and my bones are burned as an hearth.
4 Porażone jest jako trawa, i uwiędło serce moje, tak, żem zapomniał jeść chleba swego.
My heart is smitten, and withered like grass; so that I forget to eat my bread.
5 Od głosu wzdychania mego przylgnęły kości moje do ciała mego.
By reason of the voice of my groaning my bones cleave to my skin.
6 Stałem się podobnym pelikanowi na puszczy; jestem jako puhacz na pustyniach.
I am like a pelican of the wilderness: I am like an owl of the desert.
7 Czuję, a jestem jako wróbel samotny na dachu.
I watch, and am as a sparrow alone upon the house top.
8 Przez cały dzień urągają mi nieprzyjaciele moi, a naśmiewcy moi przeklinają mię.
Mine enemies reproach me all the day; and they that are mad against me are sworn against me.
9 Bo jadam popiół jako chleb, a napój mój mięszam ze łzami,
For I have eaten ashes like bread, and mingled my drink with weeping,
10 Dla rozgniewania twego, i dla zapalczywości gniewu twego; albowiem podniósłszy mię porzuciłeś mię.
Because of thine indignation and thy wrath: for thou hast lifted me up, and cast me down.
11 Dni moje są jako cień nachylony, a jam jako trawa uwiądł;
My days are like a shadow that declineth; and I am withered like grass.
12 Ale ty, Panie! trwasz na wieki, a pamiątka twoja od narodu do narodu.
But thou, O Lord, shalt endure for ever; and thy remembrance unto all generations.
13 Ty powstawszy zmiłujesz się nad Syonem; boć czas, żebyś się zlitował nad nim, gdyż przyszedł czas naznaczony.
Thou shalt arise, and have mercy upon Zion: for the time to favour her, yea, the set time, is come.
14 Albowiem upodobały się sługom twoim kamienie jego, i nad prochem jego zmiłują się;
For thy servants take pleasure in her stones, and favour the dust thereof.
15 Aby się bali poganie imienia Pańskiego, a wszyscy królowie ziemscy chwały twojej;
So the heathen shall fear the name of the Lord, and all the kings of the earth thy glory.
16 Gdy pobuduje Pan Syon, i okaże się w chwale swojej;
When the Lord shall build up Zion, he shall appear in his glory.
17 Gdy wejrzy na modlitwę poniżonych, nie gardząc modlitwą ich.
He will regard the prayer of the destitute, and not despise their prayer.
18 To zapiszą dla narodu potomnego, a lud, który ma być stworzony, chwalić będzie Pana,
This shall be written for the generation to come: and the people which shall be created shall praise the Lord.
19 Że wejrzał z wysokości świątnicy swojej, że z nieba na ziemię spojrzał;
For he hath looked down from the height of his sanctuary; from heaven did the Lord behold the earth;
20 Aby wysłuchał wzdychania więźniów, i rozwiązał na śmierć skazanych;
To hear the groaning of the prisoner; to loose those that are appointed to death;
21 Aby opowiadali na Syonie imię Pańskie, a chwałę jego w Jeruzalemie,
To declare the name of the Lord in Zion, and his praise in Jerusalem;
22 Gdy się pospołu zgromadzą narody i królestwa, aby służyły Panu.
When the people are gathered together, and the kingdoms, to serve the Lord.
23 Utrapił w drodze siłę moję, ukrócił dni moich;
He weakened my strength in the way; he shortened my days.
24 Ażem rzekł; Boże mój! nie bierz mię w połowie dni moich; od narodu bowiem aż do narodu trwają lata twoje.
I said, O my God, take me not away in the midst of my days: thy years are throughout all generations.
25 I pierwej niżeliś założył ziemię, i niebiosa, dzieło rąk twoich.
Of old hast thou laid the foundation of the earth: and the heavens are the work of thy hands.
26 One pominą, ale ty zostajesz; wszystkie te rzeczy jako szata zwiotszeją, jako odzienie odmienisz je, i odmienione będą.
They shall perish, but thou shalt endure: yea, all of them shall wax old like a garment; as a vesture shalt thou change them, and they shall be changed:
27 Ale ty tenżeś zawżdy jest, a lata twoje nigdy nie ustaną.
But thou art the same, and thy years shall have no end.
28 Synowie sług twoich, u ciebie mieszkać będą, a nasienie ich zmocni się przed tobą.
The children of thy servants shall continue, and their seed shall be established before thee.
