Psalmów 10

1 Panie! przeczże stoisz z daleka? przeczże się ukrywasz czasu ucisku?

ut quid Domine recessisti longe dispicis in oportunitatibus in tribulatione

2 Złośnik z hardości prześladuje ubogiego; niechajże będą uchwyceni w chytrych zamysłach, które zamyślają.

dum superbit impius incenditur pauper conprehenduntur in consiliis quibus cogitant

3 Bo się chlubi niezbożnik w pożądliwościach duszy swojej, a łakomy błogosławi sobie a draźni Pana.

quoniam laudatur peccator in desideriis animae suae et iniquus benedicitur

4 Niepobożny dla pychy, którą po sobie pokazuje, nie pyta się o Boga; wszystka myśl jego, że niemasz Boga.

exacerbavit Dominum peccator secundum multitudinem irae suae non quaeret

5 Darzą mu się drogi jego na każdy czas; dalekie są sądy twoje od niego; sapa przeciwko wszystkim nieprzyjaciołom swym.

non est Deus in conspectu eius inquinatae sunt viae illius in omni tempore auferuntur iudicia tua a facie eius omnium inimicorum suorum dominabitur

6 Mówi w sercu swem: Nie będę wzruszony od narodu do narodu; bo się nie boję złego.

dixit enim in corde suo non movebor a generatione in generationem sine malo

7 Usta jego pełne są złorzeczeństwa, i chytrości, i zdrady; pod językiem jego uprzykrzenie i nieprawość.

cuius maledictione os plenum est et amaritudine et dolo sub lingua eius labor et dolor

8 Siedzi, czyhając we wsiach, w skrytościach zabija niewinnego; oczy jego upatrują ubogiego.

sedet in insidiis cum divitibus in occultis ut interficiat innocentem

9 Czyha w skrytem miejscu, jako lew w jamie swojej; dybie jakoby uchwycił ubogiego, ułapiwszy go ciągnie do sieci swojej.

oculi eius in pauperem respiciunt insidiatur in abscondito quasi leo in spelunca sua insidiatur ut rapiat pauperem rapere pauperem dum adtrahit eum

10 Przypada, przytula się, i rzuca się mocą swoją na wiele ubogich.

in laqueo suo humiliabit eum inclinabit se et cadet cum dominatus fuerit pauperum

11 Mówi w sercu swem: Zapomnałci tego Bóg; zakrył oblicze swoje, nie ujrzy na wieki.

dixit enim in corde suo oblitus est Deus avertit faciem suam ne videat in finem

12 Powstańże, Panie Boże! podnieś rękę twoję; nie zapominajże ubogich.

exsurge Domine Deus exaltetur manus tua ne obliviscaris pauperum

13 Przeczże niezbożnik draźni Boga, mówiąc w sercu swem: Nie będziesz się o tem pytał?

propter quid inritavit impius Deum dixit enim in corde suo non requiret

14 Ale ty widzisz ucisk, i krzywdę upatrujesz, abyś im odpłacił ręką twą; na ciebieć się spuścił ubogi, tyś jest pomocnikiem sierocie.

vides quoniam tu laborem et dolorem consideras ut tradas eos in manus tuas tibi derelictus est pauper orfano tu eras adiutor

15 Potrzyj ramię niepobożnego i złośnika, dowiaduj się o jego niezbożności, aż go nie stanie.

contere brachium peccatoris et maligni quaeretur peccatum illius et non invenietur

16 Pan jest królem na wieki wieczne; ale narody zginą z ziemi jego.

Dominus regnabit in aeternum et in saeculum saeculi peribitis gentes de terra illius

17 Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

desiderium pauperum exaudivit Dominus praeparationem cordis eorum audivit auris tua

18 Abyś sąd uczynił sierocie i chudzinie, aby go więcej nie trapił człowiek śmiertelny na ziemi.

iudicare pupillo et humili ut non adponat ultra magnificare se homo super terram