< Przysłów 1 >

1 Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego,
Приче Соломуна сина Давидовог, цара Израиљевог,
2 Dla poznania mądrości i ćwiczenia, ku wyrozumieniu powieści roztropnych;
Да се познаје мудрост и настава, да се разумеју речи разумне,
3 Dla pojęcia ćwiczenia w rozumie, w sprawiedliwości, w sądzie i w prawości;
Да се прима настава у разуму, у правди, у суду и у свему што је право,
4 Dla podania prostakom ostrożności, młodemu umiejętności, i opatrzności.
Да се даје лудима разборитост, младићима знање и помњивост.
5 Tych gdy mądry słuchać będzie, przybędzie mu nauki, a roztropny w radach opatrzniejszy będzie,
Мудар ће слушати и више ће знати, и разуман ће стећи мудрост,
6 Aby zrozumiał przypowieści, i wykłady ich, słowa mądrych i zagadki ich.
Да разуме приче и значење, речи мудрих људи и загонетке њихове.
7 Bojaźń Pańska jest początkiem umiejętności; ale głupi mądrością i ćwiczeniem gardzą.
Почетак је мудрости страх Господњи; луди презиру мудрост и наставу.
8 Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.
Слушај, сине, наставу оца свог, и не остављај науке матере своје.
9 Bo to przyda wdzięczności głowie twojej, i będzie łańcuchem kosztownym szyi twojej.
Јер ће бити венац од милина око главе твоје, и гривна на грлу твом.
10 Synu mój! jeżliby cię namawiali grzesznicy, nie przyzwalaj.
Сине мој, ако би те мамили грешници, не пристај;
11 Jeźlićby rzekli: Pójdź z nami, czyhajmy na krew, zasadźmy się na niewinnego bez przyczyny;
Ако би рекли: Ходи с нама да вребамо крв, да заседамо правоме низашта;
12 Pożremyż ich żywo, jako grób, a całkiem, jako zstępujących w dół; (Sheol h7585)
Прождрећемо их као гроб живе, и свеколике као оне који силазе у јаму; (Sheol h7585)
13 Wszelkiej majętności kosztownej nabędziemy, napełnimy domy nasze korzyścią;
Свакојаког блага добићемо, напунићемо куће своје плена;
14 Rzuć między nas los twój; mieszek jeden wszyscy mieć będziemy.
Бацаћеш жреб свој с нама; један ће нам тоболац бити свима;
15 Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.
Сине мој, не иди на пут с њима, чувај ногу своју од стазе њихове.
16 Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.
Јер ногама својим трче на зло и хите да проливају крв.
17 Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:
Јер се узалуд разапиње мрежа на очи свакој птици;
18 Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.
А они вребају своју крв и заседају својој души.
19 Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.
Такви су путеви свих лакомих на добитак, који узима душу својим господарима.
20 Mądrość na dworzu woła, głos swój na ulicach wydaje.
Премудрост виче на пољу, на улицама пушта глас свој;
21 W największym zgiełku woła, u wrót bram, w miastach powieści swoje opowiada, mówiąc:
У највећој вреви виче, на вратима, у граду говори своје беседе;
22 Prostacy! dokądże się kochać będziecie w prostocie? a naśmiewcy pośmiewisko miłować będziecie? a głupi nienawidzieć umiejętności będziecie?
Луди, докле ћете љубити лудост? И подсмевачима докле ће бити мио подсмех? И безумни, докле ће мрзети на знање?
23 Nawróćcież się na karanie moje; oto wam wydam ducha mojego, a podam wam do znajomości słowa moje.
Обратите се на карање моје; ево, изасућу вам дух свој, казаћу вам речи своје.
24 Ponieważem wołała, a nie chcieliście; wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby uważał;
Што звах, али не хтесте, пружах руку своју, али нико не мари,
25 Owszem odrzuciliście wszystkę radę moję, a karności mojej nie chcieliście przyjąć;
Него одбацисте сваки савет мој, и карање моје не хтесте примити;
26 Przetoż ja w zginieniu waszem śmiać się będę, będę z was szydziła, gdy przyjdzie, czego się strachacie.
Зато ћу се и ја смејати вашој невољи, ругаћу се кад дође чега се бојите;
27 Gdy przyjdzie jako spustoszenie, czego się strachacie, i gdy zginienie wasze przypadnie jako wicher, gdy przyjdzie na was ucisk i utrapienie;
Кад као пустош дође чега се бојите, и погибао ваша као олуја кад дође, кад навали на вас невоља и мука.
28 Tedy mię wzywać będą, a nie nie wysłucham; szukać mię będą z poranku, a nie znajdą mię.
Тада ће ме звати, али се нећу одазвати; рано ће тражити, али ме неће наћи.
29 Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Pańskiej nie obrali sobie,
Јер мрзише на знање, и страх Господњи не изабраше;
30 Ani przestawali na radzie mijej, ale gardzili wszelką karnością moją:
Не присташе на мој савет, и презираше сва карања моја.
31 Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.
Зато ће јести плод од путева својих, и наситиће се савета својих.
32 Bo odwrócenie prostaków pozabija ich, a szczęście głupich wytraci ich.
Јер ће луде убити мир њихов, и безумне ће погубити срећа њихова.
33 Ale kto mię słucha, bezpiecznie mieszkać będzie, a będzie wolny od strachu złych rzeczy.
Али ко ме слуша боравиће безбрижно, и биће на миру не бојећи се зла.

< Przysłów 1 >