Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Die Weisheit baute ihr Haus und hieb sieben Säulen,
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
schlachtete ihr Vieh und trug ihren Wein auf und bereitete ihren Tisch
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
und sandte ihre Dirnen aus, zu rufen oben auf den Höhen der Stadt:
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
“Wer verständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren sprach sie:
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
“Kommet, zehret von meinem Brot und trinket den Wein, den ich schenke;
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
verlaßt das unverständige Wesen, so werdet ihr leben, und gehet auf dem Wege der Klugheit.”
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Wer den Spötter züchtigt, der muß Schande auf sich nehmen; und wer den Gottlosen straft, der muß gehöhnt werden.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Strafe den Spötter nicht, er haßt dich; strafe den Weisen, der wird dich lieben.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Gib dem Weisen, so wird er noch weiser werden; lehre den Gerechten, so wird er in der Lehre zunehmen.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
Der Weisheit Anfang ist des HERRN Furcht, und den Heiligen erkennen ist Verstand.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Denn durch mich werden deiner Tage viel werden und werden dir der Jahre des Lebens mehr werden.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Bist du weise, so bist du dir weise; bist du ein Spötter, so wirst du es allein tragen.
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Es ist aber ein törichtes, wildes Weib, voll Schwätzens, und weiß nichts;
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
die sitzt in der Tür ihres Hauses auf dem Stuhl, oben in der Stadt,
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
zu laden alle, die vorübergehen und richtig auf ihrem Wege wandeln:
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
“Wer unverständig ist, der mache sich hierher!”, und zum Narren spricht sie:
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
“Die gestohlenen Wasser sind süß, und das verborgene Brot schmeckt wohl.”
