Przysłów 9
1 Mądrość zbudowała dom swój, i wyciosała siedm słupów swoich;
Cueihnah loh a im a sak tih a tung parhih a vueh.
2 Pobiła bydło swoje, roztworzyła wino swoje, i stół swój przygotowała;
A maeh te a ngawn tih misurtui neh a thoek tih a caboei te a tawn.
3 A rozesłała dzieweczki swoje, woła na wierzchach najwyższych miejsc w mieście, mówiąc:
Amah kah hula rhoek te a tueih tih, vangpuei hmuensang dangdoe lamkah a khue.
4 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupich mówi:
Te phoeiah, “Unim hlangyoe, anih te lungbuei a talh khaw pahoi nong tak saeh.
5 Pójdźcie, jedzcie chleb mój, i pijcie wino, którem roztworzyła.
Halo, ka buh he ang uh lamtah misur ka thoek he o uh.
6 Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.
Hlangyoe te hnoo lamtah hing uh, yakmingnah longpuei te uem uh.
7 Kto strofuje naśmiewcę, odnosi hańbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.
Hmuiyoi aka toel tah amah loh yah a poh tih, halang aka tluung tah amah loh nganboh a yook.
8 Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.
Hmuiyoi te tluung boeh namah m'hmuhuet ve. Aka cueih tah na tluung cakhaw nang n'lungnah ni.
9 Uczyń to mądremu, a mędrszym będzie; naucz sprawiedliwego, a będzie umiejętniejszym.
Aka cueih te pae lah taoe cueih ni, aka dueng te na tukkil atah rhingtuknah a thap ni.
10 Początek mądrości jest bojaźń Pańska, a umiejętność świętych jest rozum.
BOEIPA hinyahnah tah cueihnah lamhma la om tih aka cim mingnah he yakmingnah la om.
11 Bo przez mię rozmnożą się dni twoje, i przedłużą się lata żywota.
Kai rhangneh na khohnin te puh vetih nang hamla hingnah kum khaw a thap ni.
12 Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.
Na cueih la na cueih mak atah namah ham ngawn ni. Hmui na yoih atah nang namah long ni na phueih eh.
13 Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;
Angvawk nu loh a hlangpaw la kawk tih bang khaw ming pawh.
14 A siedzi u drzwi domu swego na stołku, na miejscach wysokich w mieście,
Tedae a im thohka neh vangpuei hmuensang kah ngolkhoel dongah ngol.
15 Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:
Te vaengah a caehlong a dueng la longpuei ah aka pongpa rhoek te a khue.
16 Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:
“Hlangyoe neh lungbuei aka talh tah pahoi ha pah saeh.
17 Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.
A tui huen aka tui sak tih yinhnuk buh neh aka hmae,” a ti.
