Przysłów 8

1 Izali mądrość nie woła, i roztropność nie wydaje głosu swego?

Vai gudrība nesauc, un atzīšana nepaceļ savu balsi?

2 Na wierzchu wysokich miejsc, przy drodze i na rozstaniu dróg stoi.

Kalnu virsgalā tā stāv, ceļmalā uz ceļu jūtīm;

3 U bram, kędy się chodzi do miasta, i w wejściu u drzwi woła, mówiąc:

Pie vārtiem pilsētas priekšā, kur pa vārtiem ieiet, viņa skaņi sauc:

4 Na was wołam, o mężowie! a głos mój obracam do synów ludzkich.

„Uz jums, vīri, es saucu, un mana balss iet pie cilvēku bērniem.

5 Zrozumijcie prostacy ostrożność, a głupi zrozumijcie sercem.

Ņemiet vērā, nejēgas, gudrību, un, ģeķi, paliekat prātīgi!

6 Słuchajcie; bo o wielkich rzeczach będę mówił, a otworzenie warg moich opowie szczerość.

Klausāties, jo es runāšu augstas lietas un atdarīšu savu muti ar skaidriem vārdiem.

7 Zaisteć prawdę mówią usta moje, a niezbożność obrzydliwością jest wargom moim.

Jo mana mute runās patiesību, un bezdievība manām lūpām ir negantība.

8 Sprawiedliwe są wszystkie słowa ust moich; nie masz w nich nic nieprawego ani przewrotnego.

Visi manas mutes vārdi stāv taisnībā, iekš tiem nav netiklības, nedz viltības.

9 Wszystkie są prawe rozumnemu, a uprzejme tym, którzy znajdują umiejętność.

Tie ir visnotaļ taisni tam, kas tos saprot un skaidri tiem, kas atzīšanu atraduši.

10 Przyjmijcież ćwiczenie moje, a nie srebro, a umiejętność raczej, niż złoto wyborne.

Pieņemiet manu mācību labāki nekā sudrabu, un atzīšanu vairāk nekā tīru zeltu;

11 Albowiem lepsza jest mądrość niż perły, także wszystkie pożądane rzeczy nie porównają z nią.

Jo gudrība ir labāka pār pērlēm, un viss, ko tu kārotu, tai netiek līdz.

12 Ja mądrość mieszkam z roztropnością, i umiejętność ostrożności wynajduję.

Es, tā gudrība, mītu pie samaņas un atrodu vērtīgu padomu.

13 Bojaźń Pańska jest, mieć w nienawiści złe. Ja nienawidzę pychy, wysokomyślności, i drogi złej, i ust przewrotnych.

Tā Kunga bijāšana ir: ienīdēt ļaunu, lepnību, augstprātību un ļaunu ceļu, un es ienīstu netiklu muti.

14 Przy mnie jest rada, i prawdziwa mądrość; jam jest roztropność, a moc jest moja.

Pie manis ir padoms un palīgs; es esmu atzīšana, man ir spēks.

15 Przez mię królowie królują, i książęta stanowią sprawiedliwość.

Caur mani valda ķēniņi, un dod taisnus likumus valdītāji;

16 Przez mię książęta panują, i wielmożnymi są wszyscy sędziowie ziemi.

Caur mani valda varenie un lielkungi, visi zemes soģi.

17 Ja miłuję tych, którzy mię miłują; a którzy mię szukają rano, znajdują mię.

Es mīlēju tos, kas mani mīl, un kas mani tikuši(centīgi) meklē, tie mani atrod.

18 Bogactwo i sława przy mnie jest; majętność trwała i sprawiedliwość.

Bagātība un gods ir pie manis, paliekama manta un taisnība.

19 Lepszy jest owoc mój, niż złoto, i niż najkosztowniejsze złoto, a dochody moje lepsze, niż srebro wyborne.

Mani augļi ir labāki nekā zelts un tīrs zelts, un mans ienākums nekā šķīsts sudrabs.

20 Prowadzę ścieszką sprawiedliwości, pośrodkiem ścieżek sądu,

Es vadu uz taisnības ceļa, taisnas tiesas pēdās,

21 Abym tym, którzy mię miłują, dała w dziedzictwo majętność wieczną, i skarby ich napełniła.

Ka tiem, kas mani mīl, dodu iemantot pilnību un pildu viņu mantu.

22 Pan mię miał przy początku drogi swej, przed sprawami swemi, przed wszystkiemi czasy.

Tas Kungs mani nolika par sava ceļa iesākumu, par savu radījumu pirmaju no mūžības.

23 Przed wieki jestem zrządzona, przed początkiem; pierwej niż była ziemia;

No mūžības es esmu iecelta, no iesākuma, no pasaules gala.

24 Gdy jeszcze nie było przepaści, spłodzonam jest, gdy jeszcze nie było źródeł opływających wodami.

Kad dziļumi vēl nebija, tad es piedzimu, kad avoti vēl nebija, no ūdeņiem grūti.

25 Pierwej niż góry założone były, niż były pagórki, spłodzonam jest.

Pirms kalnu pamati tapa nolikti, priekš pakalniem, tad es piedzimu.

26 Jeszcze był nie uczynił ziemi, i równin, ani początku prochu okręgu ziemskiego.

Viņš vēl nebija radījis zemi nedz klajumus, nedz sācis pasaules pīšļus;

27 Gdy gotował niebiosa, tamem była; gdy rozmierzał okrągłość nad przepaściami;

Kad viņš debesis sataisīja, tad es tur biju; kad viņš izplatīja debess velvi pār dziļumiem,

28 Gdy utwierdzał obłoki w górze, i umacniał źródła przepaści;

Kad viņš padebešus augšām nostiprināja, kad dziļumu avoti krākdami krāca,

29 Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:

Kad viņš jūrai lika robežas, ka ūdeņi neplūstu pār viņas malām, kad viņš nostiprināja zemes pamatus:

30 Tedym była u niego jako wychowaniec, i byłam uciechą jego na każdy dzień, grając przed nim na każdy czas.

Tad es biju pie viņa tā izdarītāja un biju viņa prieks dienu dienas un līksmojos viņa priekšā vienmēr:

31 Gram na okręgu ziemi jego, a rozkoszy moje, mieszkać z synami ludzkimi.

Es līksmojos viņa pasaules virsū un mans prieks ir pie cilvēku bērniem.

32 Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.

Tad klausiet nu mani, mani bērni; jo svētīgs, kas manus ceļus sargā.

33 Słuchajcie ćwiczenia, nabądźcie rozumu, a nie cofajcie się.

Klausiet pamācīšanai un topiet gudri, un neatmetat viņu.

34 Błogosławiony człowiek, który mię słucha, czując u wrót moich na każdy dzień, a strzegąc podwoi drzwi moich.

Svētīgs tas cilvēks, kas mani klausa, kas kavējās pie manām durvīm dienu no dienas, sargāt manu durvju stenderus;

35 Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.

Jo kas mani atrod, tas atrod dzīvību un dabūs žēlastību no Tā Kunga.

36 Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.

Bet kas pret mani grēko, tas dara varu savai dvēselei; kas mani ienīst, tie visi līdz mīļo nāvi.“