Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Ɗana, ka kiyaye kalmomina ka kuma ajiye umarnaina a cikinka.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Ka kiyaye umarnaina za ka kuwa rayu; ka tsare koyarwata kamar ƙwayar idonka.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Ka daure su a yatsotsinka; ka rubuta su a allon zuciyarka.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Ka faɗa wa hikima, “Ke’yar’uwata ce,” ka kuma kira fahimi danginka;
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
za su kiyaye ka daga mazinaciya, daga mace marar aminci da kalmominta masu ɗaukan hankali.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
A tagar gidana na leƙa ta labule mai rammuka.
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
Sai na gani a cikin marasa azanci, na lura a cikin samari, wani matashi wanda ba shi da hankali.
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
Yana gangarawa a titi kusa da kusurwarta, yana tafiya a gefen wajen gidanta
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
da magariba, yayinda rana tana fāɗuwa, yayinda duhun dare yana farawa.
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
Sai ga mace ta fito don ta sadu da shi, saye da riga kamar karuwa shirye kuma don ta yaudare shi.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
(Ba ta jin tsoro, ko kuma kunya, ƙafafunta ba sa zama a gida;
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
wani lokaci a titi, wani lokaci a dandali, tana yawo a kowace kusurwa.)
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
Sai ta kama shi ta rungume shi da duban soyayya a fuskarta ta ce,
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
“Ina da hadaya ta salama a gida; yau zan cika alkawarina.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
Saboda haka na fito don in sadu da kai; na neme ka na kuma same ka!
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Na lulluɓe gadona da lili masu launi dabam-dabam daga Masar.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Na yayyafa turare a gadona da mur, aloyes da kuma kirfa.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Zo, mu sha zurfin ƙauna har safe; bari mu ji wa ranmu daɗi da ƙauna!
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Mijina ba ya gida; ya yi tafiya mai nisa.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Ya ɗauki jakarsa cike da kuɗi ba zai kuwa dawo gida ba sai tsakiyar wata.”
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Da kalmomin rarrashi ta sa ya kauce; ta ɗauki hankalinsa da sulɓin maganarta.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Nan take, ya bi ta kamar saniyar da za a kai mayanka, kamar wawa zuwa wurin da za a ba shi horo
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
sai da kibiya ta soki hantarsa, kamar tsuntsun da ya ruga cikin tarko, ba tare da sani zai zama sanadin ransa ba.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
Yanzu fa,’ya’yana, ku saurare ni; ku kasa kunne ga abin da nake faɗa.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
Kada ku bar zuciyarku ta juya zuwa hanyoyinta ko ku kauce zuwa hanyoyinta.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Ta zama sanadin fāɗuwar yawanci; kisan da ta yi ba ta ƙidayuwa.
