Przysłów 7
1 Synu mój! strzeż słów moich, a przykazanie moje chowaj u siebie.
Ka capa, ka thuih ih loknawk hae pakuem ah, kang paek ih loknawk to palung thungah suem ah.
2 Strzeż przykazań moich, a żyć będziesz; a nauki mojej, jako źrenicy oczów swych.
Kang paek ih loknawk to pakuemh loe, hing haih ah; kang patuk ih lok to na mikmu baktiah suem ah.
3 Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.
Na banpazung nuiah komh loe, na palung thungah tarik ah.
4 Mów mądrości: Siostraś ty moja, a roztropność przyjaciółką nazywaj,
Palunghahaih khaeah, Nang loe ka tanuh baktiah na oh, tiah thui ah loe, panoekhaih khaeah, Nang loe ka canawk baktiah na oh, tiah thui ah;
5 Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.
to tiah na sak nahaeloe zaehaih sak koeh nongpata, minawk zoek thaih nongpata ban thung hoiah na pakaa tih.
6 Bom oknem domu swego przez kratę moję wyglądał;
Ka im thokbuem hoi ka khet naah ka hnuk ih hmuen loe,
7 I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieńca głupiego,
poekhaih tawn ai kami rumramnawk thungah ka khet naah, thendoengnawk thungah, poekhaih tawn ai thendoeng maeto ka hnuk.
8 Który szedł ulicą przy rogu jej, drogą postępując ku domowi jej.
To kami loe nongpata ohhaih loklam im takii bang hoiah to nongpata ohhaih im bangah a caeh,
9 Ze zmierzkiem pod wieczór, w ciemności nocnej, i w mroku.
Duembang khoving, khoving qum taning tue phak naah loe,
10 A oto niewiasta spotkała go, w ubiorze wszetecznicy, chytrego serca,
khenah, tangzat zaw khukbuen angkhuk, minawk kazoek thaih nongpata loe anih hnuk hanah angzoh.
11 Świegotliwa i nie ukrócona, a w domu własnym nie mogły się ostać nogi jej;
To nongpata loe palungthah moe, lok doeh ho parai; anih loe angmah ih im ah doeh om vai ai.
12 Raz na dworzu, raz na ulicach i po wszystkich kątach zasadzki czyniąca;
Anih loe tasa bangah tacawt moe, kami angpophaih loklam, lam takii kruekah minawk to a zing.
13 I uchwyciła go, i pocałowała go, a złożywszy wstyd z twarzy swojej, rzekła mu:
To nongpata mah anih to naeh moe, a mok; azathaih mikhmai tawn ai ah anih khaeah,
14 Ofiary spokojne są u mnie; dzisiajm oddała śluby moje.
misa angdaeh angbawnhaih sak han ka tawnh; vaihniah lokkamhaih ka koepsak boeh.
15 Przetożem wyszła przeciw tobie, abym pilnie szukała twarzy twojej, i znalazłam cię.
To pongah nang hnuk hanah kang zoh, palung tang hoi nang to kang pakrong, vaihi loe kang hnuk boeh.
16 Obiłam kobiercami łoże moje, ozdobione rzezaniem i prześcieradłami egipskiemi.
Rong congca kaom Izip prae ih, puu kahni hoiah ka iihhaih ahmuen to ka khuk het boeh.
17 Potrząsnęłam pokój swój myrrą, aloesem, i cynamonem.
Hmuihoih tui myrrh, aloe, cinnamon hoiah iihkhun to ka bawh boeh.
18 Pójdźże, opójmy się miłością aż do poranku, ucieszmy się miłością.
Angzo ah, khawnbang khodai khoek to amlunghaih hoiah angkom hoi si; amlunghaih hoiah kanawm acaeng hoi si!
19 Boć męża mego w domu niemasz; pojechał w drogę daleką.
Ka sava loe im ah om ai, angthla parai kholong ah a caeh ving.
20 Worek pieniędzy wziął z sobą; dnia pewnego wróci się do domu swego.
Anih loe phoisa tabu koi mongah phoisa to pacaeng pongah, khrah akoep ai karoek to im ah amlaem mak ai, tiah a naa.
21 I nakłoniła go wielą słów swoich, a łagodnością warg swoich zniewoliła go.
Lokthuih kophaih hoiah anih to a zoek moe, kanaem lok hoiah anih to pazawk.
22 Wnet poszedł za nią, jako wół, gdy go na rzeź wiodą, a jako głupi do pęta, którem karany bywa.
Anih loe boh hanah hoih ih maitaw, thaang kacawh tasuk baktiah to nongpata hnukah bang roep;
23 I przebiła strzałą wątrobę jego; kwapił się jako ptak do sidła, nie wiedząc, iż je zgotowano na duszę jego.
anih loe panoekhaih tamsi pongah, palaa mah anih ih pathin to kaat ai karoek to, dongh pongah kaman tavaa baktiah a hinghaih to boengsak.
24 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a bądźcie pilni powieści ust moich.
To pongah ka caanawk, ka lok to tahngai oh loe, ka thuih ih lok to pakuem oh.
25 Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.
To nongpata hnukah na poekhaih caeh o sak hmah loe, to nongpata ih loklam doeh pazui o hmah.
26 Albowiem wielu zraniwszy poraziła, i mocarze wszyscy pozabijani są od niej.
Anih mah kami paroeai amtimsak boeh; ue, paroeai thacak kaminawk doeh anih mah hum boeh.
