Przysłów 5

1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,

Oğlum, bilgeliğime dikkat et, Akıllıca sözlerime kulak ver.

2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.

Böylelikle her zaman sağgörülü olur, Dudaklarınla bilgiyi korursun.

3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Zina eden kadının bal damlar dudaklarından, Ağzı daha yumuşaktır zeytinyağından.

4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.

Ama sonu pelinotu kadar acı, İki ağızlı kılıç kadar keskindir.

5 Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi. (Sheol h7585)

Ayakları ölüme gider, Adımları ölüler diyarına ulaşır. (Sheol h7585)

6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.

Yaşama giden yolu hiç düşünmez, Yolları dolaşıktır, ama farkında değil.

7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Oğlum, şimdi beni dinle, Ağzımdan çıkan sözlerden ayrılma.

8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.

Öyle kadınlardan uzak dur, Yaklaşma evinin kapısına.

9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;

Yoksa onurunu başkalarına, Yıllarını bir gaddara kaptırırsın.

10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;

Varını yoğunu yer bitirir yabancılar, Emeğin başka birinin evini bayındır kılar.

11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;

Ah çekip inlersin ömrünün son günlerinde, Etin, bedenin tükendiğinde.

12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

“Eğitilmekten neden bu kadar nefret ettim, Yüreğim uyarıları neden önemsemedi?” dersin.

13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

“Öğretmenlerimin sözünü dinlemedim, Beni eğitenlere kulak vermedim.

14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.

Halkın ve topluluğun arasında Tam bir yıkımın eşiğine gelmişim.”

15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!

Suyu kendi sarnıcından, Kendi kuyunun kaynağından iç.

16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.

Pınarların sokakları, Akarsuların meydanları mı sulamalı?

17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.

Yalnız senin olsun onlar, Paylaşma yabancılarla.

18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.

Çeşmen bereketli olsun Ve gençken evlendiğin karınla mutlu ol.

19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.

Sevimli bir geyik, zarif bir ceylan gibi, Hep seni doyursun memeleri. Aşkıyla sürekli coş.

20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?

Oğlum, neden ahlaksız bir kadınla coşasın, Neden başka birinin karısını koynuna alasın?

21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.

RAB insanın tuttuğu yolu gözler, Attığı her adımı denetler.

22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.

Kötü kişiyi kendi suçları ele verecek, Günahının kemendi kıskıvrak bağlayacak onu.

23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

Aşırı ahmaklığı onu yoldan çıkaracak, Terbiyeyi umursamadığı için ölecek.