Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Moj sin, prisluhni moji modrosti in svoje uho pripogni k mojemu razumevanju,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
da boš lahko upošteval preudarnost in da bodo tvoje ustnice lahko obvarovale spoznanje.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Kajti ustnice tuje ženske kapljajo kakor satovje in njena usta so bolj prilizljiva kakor olje,
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
toda njen konec je grenek kakor pelin, oster kakor dvorezen meč.
Njena stopala gredo dol k smrti, njeni koraki se prijemljejo pekla. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Da ne bi preudarjal steze življenja, njene poti so premične, da jih ti ne moreš spoznati.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Zato mi torej prisluhnite, oh vi otroci in ne odidite od besed mojih ust.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Svojo pot odstrani daleč od nje in ne pridi blizu vrat njene hiše,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
da ne bi svoje časti dal drugim in svojih let krutemu,
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
da ne bi bili tujci nasičeni s tvojim premoženjem in bi bili tvoji napori v hiši tujca
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
in boš končno žaloval, ko bo tvoje meso in tvoje telo iztrošeno
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
in rečeš: »Kako sem sovražil poučevanje in je moje srce preziralo opomin
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
in nisem ubogal glasu svojih učiteljev niti svojega ušesa nagnil k tem, ki so me poučevali!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Bil sem skoraj v vsem zlu v sredi skupnosti in zbora.«
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Pij vode iz svojega lastnega vodnega zbiralnika in tekoče vode iz svojega lastnega izvira.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Naj bodo tvoji studenci razpršeni naokoli in reke vodá po ulicah.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Naj bodo samo tvoji lastni in ne s teboj [tudi] tujčevi.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Naj bo tvoj studenec blagoslovljen in razveseljuj se z ženo svoje mladosti.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Ona naj bo kakor ljubeča košuta in prijetna srna. Naj te njene prsi zadovoljijo ob vseh časih in vedno bodi očaran z njeno ljubeznijo.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Zakaj hočeš biti ti, moj sin, očaran s tujo žensko in objemati naročje tujke?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Kajti človekove poti so pred Gospodovimi očmi in on preudarja vsa njegova ravnanja.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Njegove lastne krivičnosti bodo zlobnega vzele k sebi in držan bo z vrvmi svojih grehov.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Umrl bo brez poučevanja in v veličini svoje neumnosti bo zašel na stranpot.
