Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Filho meu, atende à minha sabedoria: à minha inteligência inclina o teu ouvido;
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Para que conserves os meus avisos e os teus beiços guardem o conhecimento.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Porque os lábios da estranha destilam favos de mel, e o seu paladar é mais macio do que o azeite.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Porém o seu fim é amargoso como o absinto, agudo como a espada de dois fios.
Os seus pés descem à morte: os seus passos pegam no inferno. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Para que não ponderes a vereda da vida, são as suas carreiras variáveis, e não saberás delas.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Agora, pois, filhos, dai-me ouvidos, e não vos desvieis das palavras da minha boca.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Alonga dela o teu caminho, e não chegues à porta da sua casa;
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Para que não dês a outros a tua honra, nem os teus anos a cruéis.
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Para que não se fartem os estranhos do teu poder, e todos os teus afadigados trabalhos não entrem na casa do estrangeiro,
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
E gemas no teu fim, consumindo-se a tua carne e o teu corpo.
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
E digas: Como aborreci a correção! e desprezou o meu coração a repreensão!
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
E não escutei a voz dos meus ensinadores, nem a meus mestres inclinei o meu ouvido!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Quase que em todo o mal me achei no meio da congregação e do ajuntamento.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bebe água da tua cisterna, e das correntes do teu poço.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Derramem-se por de fora as tuas fontes, e pelas ruas os ribeiros de águas.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Sejam para ti só, e não para os estranhos contigo.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Seja bendito o teu manancial, e alegra-te da mulher da tua mocidade.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Como serva amorosa, e gazela graciosa, os seus peitos te saciarão em todo o tempo: e pelo seu amor sejas atraído perpetuamente.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
E porque, filho meu, andarias atraído pela estranha, e abraçarias o seio da estrangeira?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Porque os caminhos do homem estão perante os olhos do Senhor, e ele pesa todas as suas carreiras.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Quanto ao ímpio, as suas iniquidades o prenderão, e com as cordas do seu pecado será detido.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Ele morrerá, porque sem correção andou, e pelo excesso da sua loucura andará errado.
