Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
fili mi adtende sapientiam meam et prudentiae meae inclina aurem tuam
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
ut custodias cogitationes et disciplinam labia tua conservent
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
favus enim stillans labia meretricis et nitidius oleo guttur eius
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
novissima autem illius amara quasi absinthium et acuta quasi gladius biceps
pedes eius descendunt in mortem et ad inferos gressus illius penetrant (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
per semitam vitae non ambulat vagi sunt gressus eius et investigabiles
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
nunc ergo fili audi me et ne recedas a verbis oris mei
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
longe fac ab ea viam tuam et ne adpropinques foribus domus eius
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
ne des alienis honorem tuum et annos tuos crudeli
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
ne forte impleantur extranei viribus tuis et labores tui sint in domo aliena
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
et gemas in novissimis quando consumpseris carnes et corpus tuum et dicas
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
cur detestatus sum disciplinam et increpationibus non adquievit cor meum
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
nec audivi vocem docentium me et magistris non inclinavi aurem meam
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
paene fui in omni malo in medio ecclesiae et synagogae
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
bibe aquam de cisterna tua et fluenta putei tui
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
deriventur fontes tui foras et in plateis aquas tuas divide
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
habeto eas solus nec sint alieni participes tui
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
sit vena tua benedicta et laetare cum muliere adulescentiae tuae
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
cerva carissima et gratissimus hinulus ubera eius inebrient te omni tempore in amore illius delectare iugiter
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
quare seduceris fili mi ab aliena et foveris sinu alterius
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
respicit Dominus vias hominis et omnes gressus illius considerat
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
iniquitates suae capiunt impium et funibus peccatorum suorum constringitur
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
ipse morietur quia non habuit disciplinam et multitudine stultitiae suae decipietur
