Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mein Sohn! Merk wohl auf meine Weisheit und neige meiner Einsicht hin dein Ohr!
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Alsdann behältst du Einsicht, und deine Lippen wahren Klugheit.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Von Honigseim triefen die Lippen eines fremden Weibes; sein Gaumen ist noch glätter selbst als Öl.
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Am Ende aber ist sie bitter wie der Wermut und scharf wie ein zweischneidig Schwert.
Zum Tode gehn die Füße, die sie besuchen, zur Unterwelt die Schritte, die zu ihr lenken. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Geht sie den Weg des Lebens? Irrpfade nur sind ihre Bahnen; sie weiß es nicht.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Nun, meine Söhne, hört auf mich! Von meines Mundes Reden weichet nicht!
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Halt ferne deinen Weg von ihr! Komm nicht der Türe ihres Hauses nahe!
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Sonst mußt du deine Kraft mit einer Fremden, mit einer Unbarmherzigen dein Lager teilen.
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Und Fremde werden satt durch deine Arbeit, und deiner Mühen Preis wird einem andern Haus zuteil.
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Und schließlich mußt du stöhnen, wenn Leib und Fleisch dir schwinden,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
und mußt bekennen: "Ach, daß ich Zucht gehaßt und daß mein Herz die Warnung hat verschmäht,
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
daß ich der Stimme meiner Lehrer nicht gehorcht und nicht mein Ohr geliehen meinen Lehrmeistern!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Fast wäre ich geworden "alles Böse in der Gemeinde und Versammlung".
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Aus deiner Grube Wasser trink; nur was aus deinem Brunnen quillt!
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Nicht sollen deine Ströme sich nach außen gießen, nicht auf die freien Plätze deine Wasserbäche!
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Sie sollen dir allein gehören und nicht den Fremden neben dir!
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Gesegnet sei dein Born! Erfreu dich an dem Weibe deiner Jugend,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
an dieser Hindin gar so lieb, an der Gazelle, also fein! Allzeit kann ihre Liebe dich berauschen; du kannst dich ihrem Lieben immerdar ergeben.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Warum nur wolltest du, mein Sohn, dich einer anderen ergeben, umarmen einer Fremden Busen?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Klar liegen vor des Herren Auge eines jeden Wege; auf alle seine Pfade hat er acht.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Den Frevler nimmt gefangen seine Schuld; gebunden wird er mit den Stricken seiner Sünde.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Er stirbt aus Mangel an Botmäßigkeit und durch die große Torheit, der er sich ergeben.
