Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Mon fils, sois attentif à ma sagesse, incline ton oreille à mon intelligence,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
pour garder les pensées réfléchies et pour que tes lèvres conservent la connaissance.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Car les lèvres de l’étrangère distillent du miel, et son palais est plus doux que l’huile;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
mais à la fin elle est amère comme l’absinthe, aiguë comme une épée à deux tranchants.
Ses pieds descendent à la mort, ses pas atteignent le shéol, (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
de sorte qu’elle ne pèse pas le sentier de la vie; ses voies sont errantes: elle n’a pas de connaissance.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Et maintenant, [mes] fils, écoutez-moi, et ne vous détournez pas des paroles de ma bouche.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Éloigne ta voie d’auprès d’elle, et ne t’approche point de l’entrée de sa maison;
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
de peur que tu ne donnes ton honneur à d’autres, et tes années à l’homme cruel;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
de peur que des étrangers ne se rassasient de ton bien, et que ton travail ne soit dans la maison d’un étranger;
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
et que tu ne gémisses à ta fin, quand ta chair et ton corps se consumeront;
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
et que tu ne dises: Comment ai-je haï l’instruction, et mon cœur a-t-il méprisé la répréhension?
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Comment n’ai-je pas écouté la voix de ceux qui m’instruisaient, ni incliné mon oreille vers ceux qui m’enseignaient?
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Peu s’en est fallu que je n’aie été dans toute sorte de mal, au milieu de la congrégation et de l’assemblée.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Bois des eaux de ta citerne, et de ce qui coule du milieu de ton puits.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Tes fontaines se répandront au-dehors, des ruisseaux d’eau dans les places.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Qu’elles soient à toi seul, et non à des étrangers avec toi.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Que ta source soit bénie, et réjouis-toi de la femme de ta jeunesse,
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
biche des amours, et chevrette pleine de grâce; que ses seins t’enivrent en tout temps; sois continuellement épris de son amour.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Et pourquoi, mon fils, serais-tu épris d’une étrangère, et embrasserais-tu le sein de l’étrangère?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Car les voies de l’homme sont devant les yeux de l’Éternel, et il pèse tous ses chemins.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Le méchant, ses iniquités le saisiront, et il sera tenu par les cordes de son péché;
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
il mourra faute de discipline, et il s’égarera dans la grandeur de sa folie.
