Przysłów 5
1 Synu mój! bądź pilen mądrości mojej, a ku mojej roztropności nakłoń ucha twego,
Poikani, ota vaari viisaudestani: kallista korvas oppiini,
2 Abyś strzegł ostrożności, a umiejętność aby wargi twoje zachowała.
Ettäs pitäisit hyvän neuvon, ja sinun huules pitäis toimen.
3 Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:
Sillä porton huulet ovat niin kuin mesileipä, ja hänen kitansa liukkaampi kuin öljy;
4 Ale ostatnie rzeczy jej gorzkie jak piołun, a ostre jako miecz na obie strony ostry.
Mutta viimeiseltä karvas kuin koiruoho, ja terävä kuin kaksiteräinen miekka.
Hänen jalkansa menevät alas kuolemaan, ja hänen askeleensa joutuvat helvettiin. (Sheol h7585)
6 Jeźlibyś zważyć chciał ścieszkę żywota jej, nie pewne są drogi jej, nie poznasz ich.
Ei hän käy kohdastansa elämän tielle: huikentelevaiset ovat hänen astumisensa, niin ettei hän tiedä, kuhunka hän menee.
7 Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.
Niin kuulkaat nyt minua, lapseni, ja älkäät poiketko minun puheistani.
8 Oddal od niej drogę twoję, a nie przybliżaj się ku drzwiom domu jej.
Olkoon sinun ties kaukana hänestä, ja älä lähesty hänen hänen huoneensa ovea,
9 Byś snać nie podał obcym sławy twojej, a lat twoich okrutnikowi;
Ettes antaisi kunniaas muukalaisille, ja vuosias julmille;
10 By się snać nie nasycili obcy siłą twoją, a prace twoje nie zostały w domu cudzym;
Ettei muukalaiset ravittaisi sinun varastas, ja sinun työs olis toisen huoneessa,
11 I narzekałbyś w ostateczne czasy twoje, gdybyś zniszczył czerstwość twoję i ciało twoje;
Ja sinä viimein huokaisit, koska elämäs ja hyvyytes tuhlannut olet,
12 I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!
Ja sanoisit: voi! kuinka minä olen vihannut hyvää neuvoa, ja sydämeni on hyljännyt kurituksen!
13 Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!
Ja en kuullut opettajani ääntä, enkä kallistanut korvaani opettajaini puoleen!
14 Maluczkom nie przyszedł we wszystko nieszczęście, w pośród zebrania i zgromadzenia.
Minä olen lähes kaikkeen pahuuteen joutunut, kaiken kansan ja seurakunnan keskellä.
15 Pij wodę ze zdroju twego, a wody płynące ze źródła twego!
Juo vettä kaivostas, ja mitä lähteestäs vuotaa.
16 Niech się precz rozchodzą źródła twoje, a po ulicach strumienie wód.
Anna luontolähtees vuotaa ulos, ja vesiojas kujille.
17 Miej je sam dla siebie, a nie obcy z tobą.
Mutta pidä ne yksinäs, ja ei yksikään muukalainen sinun kanssas.
18 Niech nie będzie zdrój twój błogosławiony, a wesel się z żony młodości twojej.
Sinun kaivos olkoon siunattu, ja iloitse nuoruutes vaimosta.
19 Niechżeć będzie jako łani wdzięczna, i sarna rozkodzna; niech cię nasycają piersi jej na każdy czas, w miłości jej kochaj się ustawicznie.
Se on suloinen niinkuin naaras hirvi, ja otollinen niinkuin metsävuohi: hänen rakkautensa sinua aina ravitkoon; ja iloita itseäs aina hänen rakkaudestansa.
20 Bo przeczże się masz kochać w obcej, synu mój! i odpoczywać na łonie cudzej?
Poikani, miksis annat muukalaisen sinuas pettää, ja halajat vierasta syliä?
21 Gdyż przed oczyma Pańskiemi są drogi człowiecze, a on wszystkie ścieszki jego waży.
Sillä Herran edessä ovat kaikkien ihmisten tiet, ja hän tutkii kaikki heidän askeleensa.
22 Nieprawości własne pojmają niezbożnika, a w powrozach grzechu swego uwikle się.
Jumalattoman vääryys käsittää hänen, ja hänen syntinsä paulat ottavat hänet kiinni.
23 Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.
Hänen pitää kuoleman, ettei hän antanut opettaa itsiänsä, ja suuressa tyhmyydessänsä tulee hän petetyksi.
