Przysłów 30

1 Te są słowa Agóra, syna Jakiego, i zebranie mów tegoż męża do Ityjela, do Ityjela i Uchala.

Słowa Agura, syna Jake, proroctwo tego człowieka do Itiela, do Itiela i Ukala.

2 Zaistem jest głupszy nad innych, a rozumu człowieczego nie mam.

Zaprawdę jestem najgłupszym z ludzi i nie mam ludzkiego rozumu.

3 I nie nauczyłem się mądrości, a umiejętności świętych nie umiem.

Ani nie nauczyłem się mądrości, ani nie mam wiedzy o tym, co święty.

4 Któż wstąpił na niebo, i zasię zstąpił? któż zgromadził wiatr do garści swych? Któż zagarnął wody do szaty swej? któż utwierdził wszystkie kończyny ziemi? Cóż za imię jego? i co za imię syna jego? Wieszże?

Któż wstąpił do nieba i zstąpił? Któż zebrał wiatr w swoje garście? Któż zgarnął wody do [swej] szaty? Któż utwierdził wszystkie krańce ziemi? Jakie [jest] jego imię? A jakie [jest] imię jego syna? Czy wiesz?

5 Wszelka mowa Boża jest czysta; on jest tarczą tym, którzy ufają w nim.

Każde słowo Boga jest czyste; on [jest] tarczą dla tych, którzy mu ufają.

6 Nie przydawaj do słów jego, aby cię nie karał, a byłbyś znaleziony w kłamstwie.

Nie dodawaj nic do jego słów, aby cię nie strofował i abyś nie okazał się kłamcą.

7 Dwóch rzecz żądam od ciebie, nie odmawiajże mi pierwej niż umrę.

Proszę cię o dwie rzeczy; nie odmawiaj mi [ich], zanim umrę.

8 Marność i słowo kłamliwe oddal odemnie; ubóstwa i bogactwa nie dawaj mi; żyw mię tylko pokarmem według potrzeby mojej;

Oddal ode mnie marność i słowo kłamliwe; nie dawaj mi ani ubóstwa, ani bogactwa; żyw mnie odpowiednim dla mnie pokarmem;

9 Abym snać nasyconym będąc nie zaprzał się ciebie, i nie rzekł: Któż jest Pan? Albo zubożawszy żebym nie kradł, i nie brał nadaremno imienia Boga mego.

Abym będąc syty, nie zaparł się [ciebie] i nie mówił: Kim jest PAN? Albo zubożawszy, nie kradł i nie brał imienia mego Boga [nadaremnie].

10 Nie podwodź na sługę przed Panem jego, być snać nie złorzeczył, a ty abyś nie zgrzeszył.

Nie oczerniaj sługi przed jego panem, aby ci nie złorzeczył i byś nie okazał się winny.

11 Jest rodzaj, który ojcu swemu złorzeczy, a matce swojej nie błogosławi.

[Jest] pokolenie, które złorzeczy swemu ojcu i nie błogosławi swojej matce.

12 Jest rodzaj, który się zda sobie być czystym, choć od plugastwa swego nie jest omyty.

[Jest] pokolenie, które we własnych oczach jest czyste, lecz nie jest obmyte ze swego plugastwa.

13 Jest rodzaj, którego są wyniosłe oczy, i powieki jego wywyższone są.

[Jest] pokolenie, którego oczy są wyniosłe i powieki wzniesione.

14 Jest rodzaj, którego zęby są jako miecze, a trzonowe zęby jego jako noże na pożarcie ubogich na ziemi, a nędzników między ludźmi.

[Jest] pokolenie, którego zęby [są jak] miecze, a zęby trzonowe [jak] noże, by pożreć ubogich na ziemi i nędzarzy spośród ludzi.

15 Pijawka ma dwie córki, które mówią: Przynieś, przynieś. Trzy rzeczy są, które nie bywają nasycone, owszem cztery, które nie mówią: Dosyć.

Pijawka ma dwie córki, [które mówią]: Daj, daj. Trzy są rzeczy, które nie mogą się nasycić; cztery, które nie mówią: Dość.

16 Grób, i żywot niepłodny, ziemia też nie bywa nasycona wodą, a ogień nie mówi: Dosyć. (Sheol h7585)

Grób, niepłodne łono, ziemia niesyta wody i ogień, [który] nie mówi: Dość. (Sheol h7585)

17 Oko, które się naśmiewa z ojca, i wzgardza posłuszeństwem macierzyńskiem, wykłują kruki u potoków, i orlęta je wyjedzą.

Oko, [które] wyśmiewa ojca i gardzi posłuszeństwem matce, wydziobią kruki [nad] potokami i wyjedzą orlęta.

18 Te trzy rzeczy są ukryte przedemną, owszem cztery, których nie wiem:

Trzy [są] rzeczy dla mnie zbyt zdumiewające, czterech nie znam:

19 Drogi orlej na powietrzu, drogi wężowej na skale, drogi okrętowej w pośród morza, i drogi mężowej z panną.

Drogi orła w powietrzu, drogi węża na skale, drogi okrętu na środku morza i drogi mężczyzny z młodą kobietą.

20 Takać jest droga niewiasty cudzołożącej: je, a uciera usta swoje, i mówi: Nie popełniłam złego uczynku.

Taka [jest] droga kobiety cudzołożnej: je i obciera swoje usta, i mówi: Nie zrobiłam nic złego.

21 Dla trzech rzeczy porusza się ziemia, owszem dla czterech, których znieść nie może:

Pod trzema rzeczami drży ziemia, czterech nie może znieść:

22 Dla sługi, kiedy panuje, i dla głupiego, kiedy się nasyci chleba;

Sługi, kiedy panuje, głupca, kiedy syci się chlebem;

23 Dla przemierzłej niewiasty, kiedy za mąż idzie, i dla dziewki, kiedy dziedziczy po pani swojej.

Obmierzłej [kobiety], kiedy wychodzi za mąż, [i] służącej, kiedy dziedziczy po swojej pani.

24 Teć są cztery rzeczy najmniejsze na ziemi, wszakże są mędrsze nad mędrców:

Cztery są rzeczy najmniejsze na ziemi, jednak mędrsze nad mędrców:

25 Mrówki, huf słaby, które sobie jednak w lecie gotują pokarm swój;

Mrówki, lud słaby, a jednak w lecie przygotowują pokarm;

26 Króliki, twór słaby, którzy jednak budują w skale dom swój;

Króliki, lud słaby, a jednak budują swój dom w skale;

27 Szarańcze króla nie mają, a wszakże wszystkie hufami wychodzą;

Szarańcze nie mają króla, a jednak wszystkie wyruszają chmarą;

28 Pająk rękoma robi, a bywa w pałacach królewskich.

Pająk pracuje rękoma, a bywa w pałacach królewskich.

29 Te trzy rzeczy są, które wspaniale chodzą, owszem cztery, które zmężyle chodzą:

Trzy są rzeczy, które poruszają się wspaniale, cztery kroczą dostojnie:

30 Lew najmocniejszy między zwierzętami, który przed nikim nie ustępuje:

Lew, najsilniejszy wśród zwierząt, który przed nikim nie ustępuje;

31 Koń na biodrach przepasany, i kozieł, i król, przeciw któremu żaden nie powstaje.

Chart i kozioł, i król, przeciw któremu nikt nie powstaje.

32 Jeźliś głupio uczynił, gdyś się wynosił, albo jeźliś źle myślił, połóżże rękę na usta.

Jeśli głupio postąpiłeś, wynosząc się, albo jeśli pomyślałeś źle, [połóż] rękę na ustach.

33 Kto tłucze śmietanę, wybija masło; a kto bardzo nos wyciera, wyciska krew; tak kto wzbudza gniew, wszczyna zwadę.

Jak ubijanie mleka daje masło i wycieranie nosa wywołuje krew, tak kto wzbudza gniew, wszczyna kłótnię.