Przysłów 29

1 Człowiek, który na częste karanie zatwardza kark swój, nagle zniszczeje, i nie wskóra.

Wer wider die Strafe halsstarrig ist, der wird plötzlich verderben ohne alle Hilfe.

2 Gdy się rozmnażają sprawiedliwi, weseli się lud; ale gdy panuje bezbożnik, wzdycha lud.

Wenn der Gerechten viel sind, freut sich das Volk; wenn aber der Gottlose herrscht, seufzt das Volk.

3 Mąż, który miłuje mądrość, uwesela ojca swego; ale kto chowa nierządnicę, traci majętność.

Wer Weisheit liebt, erfreut seinen Vater; wer aber mit Huren umgeht, kommt um sein Gut.

4 Król sądem ziemię utwierdza; ale mąż, który dary bierze, podwraca ją.

Ein König richtet das Land auf durchs Recht; ein geiziger aber verderbt es.

5 Człowiek, który pochlebia przyjacielowi swemu, rozciąga sieć przed nogami jego.

Wer mit seinem Nächsten heuchelt, der breitet ein Netz aus für seine Tritte.

6 Występek złego jest mu sidłem; ale sprawiedliwy śpiewa i weseli się.

Wenn ein Böser sündigt, verstrickt er sich selbst; aber ein Gerechter freut sich und hat Wonne.

7 Sprawiedliwy wyrozumiewa sprawę nędznych; ale niezbożnik nie ma na to rozumu i umiejętności.

Der Gerechte erkennt die Sache der Armen; der Gottlose achtet keine Vernunft.

8 Mężowie naśmiewcy zawodzą miasto; ale mądrzy odwracają gniew.

Die Spötter bringen frech eine Stadt in Aufruhr; aber die Weisen stillen den Zorn.

9 Mąż mądry, wiedzieli spór z mężem głupim, choćby się gniewał, choćby się też śmiał, nie będzie miał pokoju.

Wenn ein Weiser mit einem Narren zu rechten kommt, er zürne oder lache, so hat er nicht Ruhe.

10 Mężowie krwawi nienawidzą uprzejmego; ale uprzejmi staranie wiodą o duszę jego.

Die Blutgierigen hassen den Frommen; aber die Gerechten suchen sein Heil.

11 Wszystkiego ducha swego wywiera głupi, ale mądry na dalszy czas go zawściąga.

Ein Narr schüttet seinen Geist ganz aus; aber ein Weiser hält an sich.

12 Pana, który rad słucha słów kłamliwych, wszyscy słudzy jego są niepobożni.

Ein Herr, der zu Lügen Lust hat, des Diener sind alle gottlos.

13 Ubogi i zdzierca spotkali się; a wszakże obydwóch oczy Pan oświeca.

Arme und Reiche begegnen einander: beider Augen erleuchtet der HERR.

14 Króla, który sądzi uciśnionych według prawdy, stolica jego na wieki utwierdzona będzie.

Ein König, der die Armen treulich richtet, des Thron wird ewig bestehen.

15 Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

Rute und Strafe gibt Weisheit; aber ein Knabe, sich selbst überlassen, macht seiner Mutter Schande.

16 Gdy się rozmnażają niezbożni, rozmnaża się i przestępstwo; ale sprawiedliwi upadek ich oglądają.

Wo viele Gottlose sind, da sind viel Sünden; aber die Gerechten werden ihren Fall erleben.

17 Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

Züchtige deinen Sohn, so wird er dich ergötzen und wird deiner Seele sanft tun.

18 Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

Wo keine Weissagung ist, wird das Volk wild und wüst; wohl aber dem, der das Gesetz handhabt!

19 Sługa nie bywa słowami naprawiony; bo choć rozumie, jednak nie odpowiada.

Ein Knecht läßt sich mit Worten nicht züchtigen; denn ob er sie gleich versteht, nimmt er sich's doch nicht an.

20 Ujrzysz człowieka skwapliwego w sprawach swoich; ale lepsza jest nadzieja o głupim, niż o nim.

Siehst du einen, der schnell ist zu reden, da ist am Narren mehr Hoffnung denn an ihm.

21 Kto w rozkoszy chowa z dzieciństwa sługę swego, na ostatek będzie chciał być za syna.

Wenn ein Knecht von Jugend auf zärtlich gehalten wird, so will er darnach ein Junker sein.

22 Człowiek gniewliwy wszczyna zwadę, a pierzchliwy wiele grzeszy.

Ein zorniger Mann richtet Hader an, und ein Grimmiger tut viel Sünde.

23 Pycha człowiecza poniża go; ale pokorny w duchu sławy dostępuje.

Die Hoffart des Menschen wird ihn stürzen; aber der Demütige wird Ehre empfangen.

24 Kto spółkuje ze złodziejem, ma w nienawiści duszę swoję; także też kto przeklęstwa słyszy, a nie objawia go.

Wer mit Dieben teilhat, den Fluch aussprechen hört, und sagt's nicht an, der haßt sein Leben.

25 Strach człowieczy stawia sobie sidło; ale kto ma nadzieję w Panu, wywyższony będzie.

Vor Menschen sich scheuen bringt zu Fall; wer sich aber auf den HERRN verläßt, wird beschützt.

26 Wiele tych, co szukają twarzy panów; aleć od Pana jest sąd każdego.

Viele suchen das Angesicht eines Fürsten; aber eines jeglichen Gericht kommt vom HERRN.

27 Sprawiedliwym jest mąż niezbożny obrzydliwością; a zasię kto w uprzejmości chodzi, jest niezbożnym obrzydliwością.

Ein ungerechter Mann ist dem Gerechten ein Greuel; und wer rechtes Weges ist, der ist des Gottlosen Greuel.