Przysłów 28

1 Uciekają niezbożni, choć ich nikt nie goni: ale sprawiedliwi jako lwię młode są bez bojaźni.

Les méchants prennent la fuite, alors que personne ne les poursuit; les justes, tel un lion, sont pleins de sécurité.

2 Dla przestępstwa ziemi wiele bywa książąt jej; ale dla człowieka roztropnego i umiejętnego trwałe bywa państwo.

Quand le désordre sévit dans un pays, ses chefs sont nombreux. Un seul homme de sens et d’expérience suffit pour faire durer le bon ordre.

3 Mąż ubogi, który uciska nędznych, podobny jest dżdżowi gwałtownemu, po którym chleba nie bywa.

Un homme pauvre qui pressure les humbles est comme une pluie qui ravage tout et amène la famine.

4 Którzy opuszczają zakon, chwalą niezbożnika; ale ci, którzy strzegą zakonu, są im odpornymi.

Ceux qui désertent la loi glorifient l’impie, ceux qui l’observent s’indignent contre lui.

5 Ludzie źli nie zrozumiewają sądu; ale którzy Pana szukają, rozumieją wszystko.

Les hommes pervers ne comprennent rien au droit; mais ceux qui recherchent l’Eternel comprennent tout.

6 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swojej, niżeli przewrotny na drogach swych, chociaż jest bogaty.

Mieux vaut le pauvre, marchant dans sa droiture, que le riche aux voies tortueuses.

7 Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.

Qui respecte la loi est un fils intelligent; mais qui fraye avec les jouisseurs fait la honte de son père.

8 Kto rozmnaża majętność swoję z lichwy i z płatu, temu ją zbiera, który ubogiemu szczodrze będzie dawał.

Augmenter sa fortune par l’intérêt et l’usure, c’est amasser pour l’ami des pauvres.

9 Kto odwraca ucho swe, aby nie słuchał zakonu, i modlitwa jego jest obrzydliwością.

Fermez l’oreille aux leçons de la loi votre prière même devient un acte abominable.

10 Kto zawodzi uprzejmych na drogę złą, w dół swój sam wpadnie; ale uprzejmi odziedziczą rzeczy dobre.

Qui entraîne des gens de bien dans une mauvaise voie tombe dans son propre piège; le bonheur est le lot de la droiture.

11 Mąż bogaty zda się sobie być mądrym; ale ubogi roztropny dochodzi go.

Le riche se prend pour un sage: un pauvre homme intelligent le perce à fond.

12 Gdy się radują sprawiedliwi, wielka jest sława; ale gdy powstawają niepobożni, kryje się człowiek.

Quand les justes triomphent, c’est fête générale; quand les méchants s’élèvent, les gens se cachent.

13 Kto pokrywa przestępstwa swe, nie poszczęści mu się; ale kto je wyznaje i opuszcza, miłosierdzia dostąpi.

Dissimuler ses péchés ne porte pas bonheur; qui les confesse et y renonce obtient miséricorde.

14 Błogosławiony człowiek, który się zawsze boi; ale kto zatwardza serce swoje, wpada w złe.

Heureux l’homme constamment timoré! Qui endurcit son cœur tombe dans le malheur.

15 Pan niezbożny, panujący nad ludem ubogim jest jako lew ryczący, i jako niedźwiedź głodny.

Un lion rugissant, un ours affamé, tel est un méchant prince pour une nation pauvre,

16 Książę bezrozumny wielkim jest drapieżcą: ale kto nienawidzi łakomstwa, przedłuży dni swoje.

un despote dépourvu de sens et chargé de rapines. Celui qui hait le lucre prolonge ses jours.

17 Człowieka, który gwałt czyni krwi ludzkiej, choćby i do dołu uciekał, nikt nie zatrzyma.

Un homme accablé sous le poids d’un meurtre arrive, dans sa fuite, au bord de la fosse; qu’on ne lui tende pas la main!

18 Kto chodzi w uprzejmości, zachowany będzie; ale przewrotny na drogach swoich oraz upadnie.

Qui marche dans l’intégrité sera sauvé, mais qui suit des voies tortueuses tombera d’un coup.

19 Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.

Cultiver sa terre, c’est s’assurer du pain en abondance; poursuivre des choses frivoles, c’est se rassasier de misère.

20 Mąż wierny przyczyni błogosławieństwa; ale kto się prędko chce zbogacić, nie bywa bez winy.

L’Homme loyal est comblé de bénédictions; qui a hâte de s’enrichir n’échappe pas au malheur.

21 Mieć wzgląd na osobę, rzecz niedobra; bo nie jeden dla kęsa chleba staje się przewrotnym.

Faire acception de personnes est une mauvaise action; mais il en est qui se rendent coupables pour une miche de pain.

22 Prędko chce człowiek zazdrościwy zbogatnieć, a nie wie, iż nać niedostatek przyjdzie.

L’Homme envieux court après la fortune et il ne s’aperçoit pas que la misère viendra fondre sur lui.

23 Kto strofuje człowieka, większą potem łaskę znajduje, niż ten, co pochlebia językiem.

Celui qui reprend les gens finit par gagner leur bienveillance bien mieux que le flatteur.

24 Kto łupi ojca swego, albo matkę swoją, a mówi, iż to nie grzech: towarzyszem jest mężobójcy.

Voler père et mère en disant que ce n’est pas un crime, c’est se faire le compagnon d’un artisan de ruines.

25 Wysokomyślny wszczyna zwadę; ale kto nadzieję ma w Panu, dostatek mieć będzie.

L’Homme aux appétits insatiables suscite des discordes; qui met sa confiance en l’Eternel jouira de l’abondance.

26 Kto ufa w sercu swem, głupi jest; ale kto sobie mądrze poczyna, ten ujdzie nieszczęścia.

Se fier à son intelligence, c’est être sot; qui se dirige avec sagesse échappe au danger.

27 Kto daje ubogiemu, nie będzie miał niedostatku; ale kto od niego odwraca oczy swe, wielkie przeklęstwa nań przyjdą.

Donner au pauvre, ce n’est pas se priver: qui en détourne les regards est chargé de malédictions.

28 Gdy niepobożni powstawają, kryje się człowiek; ale gdy giną, sprawiedliwi się rozmnażają.

Lorsque les méchants s’élèvent, les gens se cachent; quand ils succombent, les gens de bien se multiplient.