Przysłów 22
1 Lepsze jest dobre imię, niż bogactwa wielkie; a przyjaźń lepsza, niż srebro i złoto.
Cenniejsze [jest] dobre imię niż wielkie bogactwa, a przychylność lepsza niż srebro i złoto.
2 Bogaty i ubogi spotkali się z sobą; ale Pan jest obydwóch stworzycielem.
Bogaty i ubogi spotykają się, PAN jest stwórcą obydwu.
3 Ostrożny widząc złe ukrywa się; ale prostacy wprost idąc wpadają w szkodę.
Roztropny dostrzega zło i ukrywa się, ale prości idą dalej i ponoszą karę.
4 Pokory i bojaźni Pańskiej nagrodą jest bogactwo, i sława i żywot.
Owocem pokory i bojaźni PANA jest bogactwo, chwała i życie.
5 Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich.
Ciernie i sidła [są] na drodze przewrotnego; kto strzeże swej duszy, trzyma się z dala od nich.
6 Ćwicz młodego według potrzeby drogi jego; bo gdy się zstarzeje, nie odstąpi od niej.
Pouczaj dziecko w drodze, którą ma iść, a gdy się zestarzeje, nie odstąpi od niej.
7 Bogaty nad ubogimi panuje; ale ten, co pożycza, sługą bywa tego, który mu pożycza.
Bogaty panuje nad ubogimi, a ten, co pożycza, jest sługą tego, który mu pożycza.
8 Kto sieje nieprawość, żąć będzie utrapienie, a rózga gniewu jego ustanie.
Kto sieje nieprawość, będzie żąć cierpienie, a rózga jego gniewu przepadnie.
9 Oko dobrotliwe, toć będzie ubłogosławione; bo udziela chleba swego ubogiemu.
Kto ma dobrotliwe oko, będzie błogosławiony, bo dzieli się swym chlebem z ubogim.
10 Wyrzuć naśmiewcę, a ustanie zwada; owszem uspokoi się swar i pohańbienie.
Wyrzuć szydercę, a ustanie spór, owszem, zakończy się kłótnia i zniewaga.
11 Kto miłuje czystość serca, a jest wdzięczność w wargach jego, temu król przyjacielem będzie.
Kto kocha czystość serca, tego wdzięk warg sprawi, że król [będzie] jego przyjacielem.
12 Oczy Pańskie strzegą umiejętności; ale przedsięwzięcia przewrotnego podwraca.
Oczy PANA strzegą wiedzy, a on obala słowa przewrotnego.
13 Leniwiec mówi: Lew na dworzu, w pośród ulicy bym był zabity.
Leniwy mówi: Lew jest na dworze, będę zabity na środku ulicy.
14 Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.
Usta obcych [kobiet są] głębokim dołem; wpadnie tam ten, na kogo PAN się gniewa.
15 Głupstwo przywiązane jest do serca młodego; ale rózga karności oddali je od niego.
Głupota jest przywiązana do serca dziecka, ale rózga karności wypędzi ją z niego.
16 Kto ciemięży ubogiego, aby sobie przysporzył, także kto daje bogatemu: pewnie zubożeje.
Kto ciemięży ubogiego, aby przysporzyć sobie [bogactwa, i] kto daje bogatemu, pewnie zubożeje.
17 Nakłoń ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;
Nadstaw ucha i słuchaj słów mędrców, i skłoń swe serce do mojej wiedzy;
18 Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;
Bo to miło, jeśli zachowasz je w swoim sercu, będą razem ułożone na wargach.
19 Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyń.
Oznajmiłem to dzisiaj właśnie tobie, abyś pokładał ufność w PANU.
20 Izalim ci nie napisał znamienitych rzeczy z strony rad i umiejętności,
Czy nie napisałem ci znamienitych rzeczy zawierających rady i wiedzę;
21 Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali.
Aby dać ci poznać pewność słów prawdy; abyś umiał odpowiedzieć słowami prawdy tym, którzy do ciebie posyłają?
22 Nie odzieraj nędznego, przeto że nędzny jest; ani ubogiego w bramie uciskaj.
Nie okradaj nędzarza, ponieważ jest ubogi, ani nie uciskaj w bramie biednego.
23 Albowiem Pan się podejmie sprawy ich, i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają.
PAN bowiem będzie bronił ich sprawy i wydrze duszę tym, którzy im wydzierają.
24 Nie bądź przyjacielem gniewliwemu, a z mężem popędliwym nie obcuj,
Nie przyjaźnij się z człowiekiem gniewliwym i nie obcuj z człowiekiem porywczym.
25 Byś snać nie przywykł ścieszkom jego, a nie włożył sidła na duszę swoję.
Byś nie przywykł do jego dróg i nie zastawił sideł na swą duszę.
26 Nie bywaj między tymi, którzy ręczą; ani między rękojmiami za długi;
Nie bądź z tych, którzy dają porękę, ani z tych, którzy ręczą za długi;
27 Bo jeźlibyś nie miał czem zapłacić, przeczżeby kto miał brać pościel twoją pod tobą?
Jeśli nie masz czym zapłacić, dlaczego miałby ktoś zabrać spod ciebie posłanie?
28 Nie przenoś starej granicy, którą uczynili ojcowie twoi.
Nie przesuwaj dawnej granicy, którą ustalili twoi ojcowie.
29 Widziałżeś męża rątszego w sprawach swoich? Takowyć przed królami staje, a nie staje przed podłymi.
Widzisz człowieka pilnego w swoich sprawach? On będzie stał przed królami, nie będzie stał przed podłymi.
