< Przysłów 20 >

1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
O vinho é zombador, a bebida forte é causadora de alvoroços; e todo aquele que errar por causa deles não é sábio.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
O temor ao rei é como um rugido de leão; e quem se ira contra ele peca contra sua [própria] alma.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
É honroso ao homem terminar a disputa; mas todo tolo nela se envolve.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
O preguiçoso não lavra no inverno; [por isso] ele mendigará durante a ceifa, pois nada terá.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
O conselho no coração do homem [é como] águas profundas; mas o homem prudente [consegue] tirá-lo para fora.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Muitos homens, cada um deles afirma ter bondade; porém o homem fiel, quem o encontrará?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
O justo caminha em sua integridade; bem-aventurados [serão] seus filhos depois dele.
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
O rei, ao se sentar no trono do juízo, com seus olhos dissipa todo mal.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Quem poderá dizer: “Purifiquei meu coração; estou limpo de meu pecado”?
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Dois pesos e duas medidas, ambos são abominação ao SENHOR.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Até o jovem é conhecido pelas suas ações, se sua obra for pura e correta.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
O ouvido que ouve e o olho que vê, o SENHOR os fez ambos.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
Não ames ao sono, para que não empobreças; abre teus olhos, e te fartarás de pão.
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
[Preço] ruim, [preço] ruim, diz o comprador; mas quando vai embora, então se gaba.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
Há ouro, e muitos rubis; mas os lábios do conhecimento são joia preciosa.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Toma a roupa daquele que fica por fiador de estranho; toma como penhor daquele [que fica por fiador] da estranha.
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
O pão da mentira é agradável ao homem; mas depois sua boca se encherá de pedregulhos.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Os planos são confirmados por meio do conselho; e com conselhos prudentes faze a guerra.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Quem anda fofocando revela segredos; por isso não te envolvas com aquele que fala demais com seus lábios.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
Aquele que amaldiçoar a seu pai ou a sua mãe terá sua lâmpada apagada em trevas profundas.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
A herança ganha apressadamente no princípio, seu fim não será abençoado.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Não digas: Devolverei o mal; Espera pelo SENHOR, e ele te livrará.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
O SENHOR abomina pesos falsificados; e balanças enganosas não são boas.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
Os passos do homem pertencem ao SENHOR; como, pois, o homem entenderá seu caminho?
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
Armadilha ao homem é prometer precipitadamente algo como sagrado, e [somente] depois pensar na seriedade dos votos[ que fez].
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
O rei sábio espalha os perversos, e os atropela.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
O espírito humano é uma lâmpada do SENHOR, que examina todo o interior do ventre.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
A bondade e a fidelidade protegem o rei; e com bondade seu trono é sustentado.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
A beleza dos jovens é sua força; e a honra dos velhos é [seus] cabelos brancos.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Os golpes das feridas purificam os maus; como também as pancadas no interior do corpo.

< Przysłów 20 >