Przysłów 20

1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.

luxuriosa res vinum et tumultuosa ebrietas quicumque his delectatur non erit sapiens

2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

sicut rugitus leonis ita terror regis qui provocat eum peccat in animam suam

3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

honor est homini qui separat se a contentionibus omnes autem stulti miscentur contumeliis

4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.

propter frigus piger arare noluit mendicabit ergo aestate et non dabitur ei

5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.

sicut aqua profunda sic consilium in corde viri sed homo sapiens exhauriet illud

6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

multi homines misericordes vocantur virum autem fidelem quis inveniet

7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.

iustus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet

8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.

rex qui sedet in solio iudicii dissipat omne malum intuitu suo

9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

quis potest dicere mundum est cor meum purus sum a peccato

10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.

pondus et pondus mensura et mensura utrumque abominabile est apud Deum

11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.

ex studiis suis intellegitur puer si munda et si recta sint opera eius

12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

aurem audientem et oculum videntem Dominus fecit utrumque

13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

noli diligere somnum ne te egestas opprimat aperi oculos tuos et saturare panibus

14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.

malum est malum est dicit omnis emptor et cum recesserit tunc gloriabitur

15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.

est aurum et multitudo gemmarum vas autem pretiosum labia scientiae

16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

tolle vestimentum eius qui fideiussor extitit alieni et pro extraneis aufer pignus ab eo

17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

suavis est homini panis mendacii et postea implebitur os eius calculo

18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

cogitationes consiliis roborantur et gubernaculis tractanda sunt bella

19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

ei qui revelat mysteria et ambulat fraudulenter et dilatat labia sua ne commiscearis

20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.

qui maledicit patri suo et matri extinguetur lucerna eius in mediis tenebris

21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.

hereditas ad quam festinatur in principio in novissimo benedictione carebit

22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

ne dicas reddam malum expecta Dominum et liberabit te

23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.

abominatio est apud Deum pondus et pondus statera dolosa non est bona

24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

a Domino diriguntur gressus viri quis autem hominum intellegere potest viam suam

25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.

ruina est hominis devorare sanctos et post vota tractare

26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

dissipat impios rex sapiens et curvat super eos fornicem

27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.

lucerna Domini spiraculum hominis quae investigat omnia secreta ventris

28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.

misericordia et veritas custodiunt regem et roboratur clementia thronus eius

29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.

exultatio iuvenum fortitudo eorum et dignitas senum canities

30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.

livor vulneris absterget mala et plagae in secretioribus ventris