< Przysłów 20 >

1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.
Il vino è rissoso, il liquore è tumultuoso; chiunque se ne inebria non è saggio.
2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.
La collera del re è simile al ruggito del leone; chiunque lo eccita rischia la vita.
3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.
E' una gloria per l'uomo astenersi dalle contese, attaccar briga è proprio degli stolti.
4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.
Il pigro non ara d'autunno, e alla mietitura cerca, ma non trova nulla.
5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.
Come acque profonde sono i consigli nel cuore umano, l'uomo accorto le sa attingere.
6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?
Molti si proclamano gente per bene, ma una persona fidata chi la trova?
7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.
Il giusto si regola secondo la sua integrità; beati i figli che lascia dietro di sé!
8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.
Il re che siede in tribunale dissipa ogni male con il suo sguardo.
9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?
Chi può dire: «Ho purificato il cuore, sono mondo dal mio peccato?».
10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.
Doppio peso e doppia misura sono due cose in abominio al Signore.
11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.
Gia con i suoi giochi il fanciullo dimostra se le sue azioni saranno pure e rette.
12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.
L'orecchio che ascolta e l'occhio che vede: l'uno e l'altro ha fatto il Signore.
13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.
Non amare il sonno per non diventare povero, tieni gli occhi aperti e avrai pane a sazietà.
14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.
«Robaccia, robaccia» dice chi compra: ma mentre se ne va, allora se ne vanta.
15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.
C'è oro e ci sono molte perle, ma la cosa più preziosa sono le labbra istruite.
16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.
Prendigli il vestito perché si è fatto garante per un altro e tienilo in pegno per gli estranei.
17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.
E' piacevole all'uomo il pane procurato con frode, ma poi la sua bocca sarà piena di granelli di sabbia.
18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.
Pondera bene i tuoi disegni, consigliandoti, e fà la guerra con molta riflessione.
19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.
Chi va in giro sparlando rivela un segreto, non associarti a chi ha sempre aperte le labbra.
20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.
Chi maledice il padre e la madre vedrà spegnersi la sua lucerna nel cuore delle tenebre.
21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.
I guadagni accumulati in fretta da principio non saranno benedetti alla fine.
22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.
Non dire: «Voglio ricambiare il male», confida nel Signore ed egli ti libererà.
23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.
Il doppio peso è in abominio al Signore e le bilance false non sono un bene.
24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?
Dal Signore sono diretti i passi dell'uomo e come può l'uomo comprender la propria via?
25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.
E' un laccio per l'uomo esclamare subito: «Sacro!» e riflettere solo dopo aver fatto il voto.
26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.
Un re saggio passa al vaglio i malvagi e ritorna su di loro con la ruota.
27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.
Lo spirito dell'uomo è una fiaccola del Signore che scruta tutti i segreti recessi del cuore.
28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.
Bontà e fedeltà vegliano sul re, sulla bontà è basato il suo trono.
29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.
Vanto dei giovani è la loro forza, ornamento dei vecchi è la canizie.
30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.
Le ferite sanguinanti spurgano il male, le percosse purificano i recessi del cuore.

< Przysłów 20 >