Przysłów 20

1 Wino czyni pośmiewcę, a napój mocny zwajcę; przetoż każdy, co się w nim kocha, nie bywa mądrym.

Misurtui tah hmuiyoi la om tih yu long khaw hue a sak. Te dongah anih loh a palang sak hlang boeih tah cueih voel pawh.

2 Strach królewski jest jako, ryk lwięcia; kto go rozgniewa, grzeszy przeciwko duszy swojej.

Manghai kah a mueirhih tah sathueng kah a kawk bangla om tih, anih aka paan ngawn tah a hinglu ni a phai coeng.

3 Uczciwa rzecz każdemu, poprzestać zwady; ale głupim jest, co się w nią wdaje.

Tuituknah lamloh aka hoep uh hlang ham thangpomnah la om tih, aka ang boeih long tah tohhaemnah a puek sak.

4 Dla zimna leniwy nie orze; przetoż żebrać będzie we żniwa, ale nic nie otrzyma.

Kolhnaw loh sikca ah pataeng caai voel pawh. Te dongah cangah ah a dawt tah a dawt dae dang voel pawh.

5 Rada w sercu męża jest jako woda głęboka: jednak mąż rozumny naczerpnie jej.

Hlang lungbuei kah cilsuep tah tui aka dung bangla om tih, hlang lungcuei loh a dueh.

6 Większa część ludzi przechwala się uczynnością swoją; ale w samej rzeczy, któż takiego znajdzie?

Hlang pilnu amah kah sitlohnah te boeih a doek dae, oltak hlang te u long a hmuh?

7 Sprawiedliwy chodzi w uprzejmości swojej; błogosławieni synowie jego po nim.

A thincaknah neh aka cet hlang dueng tah amah hnukah a ca rhoek khaw a yoethen.

8 Król siedząc na stolicy sądowej rozgania oczyma swemi wszystko złe.

Manghai tah laitloeknah ngolkhoel dongah ngol tih, boethae boeih te a mik neh a thaek.

9 Któż rzecze: Oczyściłem serce moje? czystym jest od grzechu mego?

“Ka lungbuei ka saelh tih ka tholh lamloh ka caihcil,” tila ulong a ti thai.

10 Dwojaki gwicht i dwojaka miara, to oboje obrzydliwością jest Panu.

Lungto neh lungto khaw, cangnoek neh cangnoek khaw BOEIPA ham a boktlap la tueilaehkoi ni.

11 Po zabawach swych poznane bywa i dziecię, jeźli czysty i prawy uczynek jego.

A khoboe dongah camoe pataeng khaw loha coeng. A bisai loh cil tih a thuem atah.

12 Ucho, które słyszy, i oko, które widzi, Pan to oboje uczynił.

Hna loh yaak tih mik loh a hmuh he khaw a boktlap la BOEIPA long ni a saii.

13 Nie kochaj się w spaniu, byś snać nie zubożał, otwórz oczy swoje, a nasycisz się chlebem.

Ih he lungnah boeh na khodaeng na pang ve. Na mik a tueng daengah ni buh na cung eh.

14 Złe to, złe to, mówi ten, co kupuje, a odszedłszy, ali się chlubi.

Hno aka lai loh a thae, a thae la a thui tih amah a khawk vaengah tah lat thangthen bal.

15 Wargi umiejętne są jako złoto i obfitość pereł, i kosztowne klejnoty.

Sui neh lungvang he khawk mai dae, mingnah hmuilai he tah umponah hnopai bangla kuel.

16 Weźmij szatę tego, któryć ręczył za obcego; a od tego, który ręczył za cudzoziemkę, weźmij zastaw jego.

Kholong ham rhi a khang pah vaengkah a himbai neh kholong nu, kholong nu ham a laikoi pah te khaw lo laeh.

17 Smaczny jest drugiemu chleb kłamstwa; ale potem piaskiem napełnione będą usta jego.

Laithae buh he hlang hamla tui dae, a hnukah a ka dongah lungcang muep baetawt.

18 Myśli radami utwierdzaj, a wojnę prowadź opatrznie.

Kopoek he cilsuep neh cikngae sak lamtah, caemtloek khaw a niing khueh lah.

19 Kto objawia tajemnicę, zdradliwie się obchodzi; przetoż z tymy, którzy pochlebiają wargami swemi, nie miej towarzystwa.

Baecenol he caemtuh loh a hliphen tih a caeh puei. Te dongah a ka neh aka hloih te rhikhang pah boeh.

20 Kto złorzeczy ojcu swemu albo matce swojej, zgaśnie pochodnia jego w gęstych ciemnościach.

A manu neh a napa aka hnaep tah a hmaithoi a thih pah vetih, yinthuem kah yinthuem ah hmaisuep la om ni.

21 Dziedzictwu prędko z początku nabytemu naostatek błogosławić nie będą.

Rho he khaw a lamhma lah banlak a kawt dae, a hmailong ah a yoethen mahpawh.

22 Nie mów: Oddam złem. Oczekuj na Pana, a wybawi cię.

A thae te, “Ka thuung van ni,” ti nah boeh. BOEIPA mah lamtawn lamtah namah te ng'khang bitni.

23 Obrzydliwością Panu dwojaki gwicht, a szale fałszywe nie podobają mu się.

Coilung neh coilung khaw BOEIPA kah a tueilaehkoi ni. Te dongah hlangthai palat kah cooi tah a then moenih.

24 Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

Hlang kah a khokan he BOEIPA taeng lamkah ni. Te dongah hlang loh a longpuei te metlam a yakming eh?

25 Pożreć rzecz poświęconą, jest człowiekowi sidłem; a poślubiwszy co, tego zaś szukać, jakoby tego ujść.

Hmuencim te a cukhat thil tih olcaeng hnukah a hnukdawn te hlang ham hlaeh la om.

26 Król mądry rozprasza niezbożnych, i przywodzi na nich pomstę.

Manghai aka cueih loh halang rhoek te a thaek tih, amih te lengkho neh a paluet thil.

27 Dusza ludzka jest pochodnią Pańską, która doświadcza wszystkich skrytości wnętrznych.

BOEIPA kah hmaithoi long tah hlang kah a hiil neh a bungko kah a khui khaw boeih a thaih.

28 Miłosierdzie i prawda króla strzegą, a stolica jego miłosierdziem wsparta bywa.

Sitlohnah neh oltak loh manghai te a kueinah tih, sitlohnah loh a ngolkhoel a duel pah.

29 Ozdoba młodzieńców jest siła ich, a sędziwość poczciwością starców.

Tongpang rhoek kah a thadueng tah amamih kah a boei a mang la om tih, sampok he khaw patong rhoek kah rhuepomnah ni.

30 Złemu są lekarstwem siności ran, i razy przenikające do wnętrzności żywota jego.

Tloh kah a hma a met vanbangla, bungko khui kah hmasoe loh a thae a cing sak.