Przysłów 2

1 Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

Mans bērns, ja tu pieņemsi manus vārdus, un sirdī glabāsi manu mācību,

2 Nadstawiszli mądrości ucha twego, i nakłoniszli serca twego do roztropności;

Savu ausi griezt uz gudrību un savu sirdi uz atzīšanu,

3 Owszem, jeźli na rozum zawołasz, a roztropności wezwieszli głosem swoim;

Tiešām, ja tu atzīšanas lūgsies un savu balsi pacelsi pēc saprašanas,

4 Jeźli jej szukać będziesz jako srebra, a jako skarbów skrytych pilnie szukać będziesz:

Ja tu viņu meklēsi kā sudrabu un tai pakaļ dzīsies kā mantai;

5 Tedy zrozumiesz bojaźń Pańską, a znajomość Bożą znajdziesz.

Tad tu sapratīsi Tā Kunga bijāšanu un atradīsi Dieva atzīšanu;

6 Albowiem Pan daje mądrość, z ust jego pochodzi umiejętność i roztropność.

(Jo Tas Kungs dod gudrību, no viņa mutes nāk atzīšana un saprašana:

7 On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

Viņš taisniem paglabā labklāšanos un ir par bruņām tiem, kas bezvainībā staigā,

8 Aby strzegli ścieżek sądu; on drogi świętych swoich strzeże.

Sargādams taisnības ceļus un pasargādams savu taisno tekas; )

9 Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

Tad tu atzīsi, kas taisnība un tiesa, un kas skaidrība un ceļš uz visu labu,

10 Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

Ja gudrība nāks tavā sirdī, un atzīšana tavai dvēselei būs mīļa,

11 Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

Tad labs padoms tevi pasargās un saprašana tevi paglabās,

12 Wyrywając cię od drogi złej, i od człowieka mówiącego przewrotności;

Ka tā tevi izglābj no ļauna ceļa, no vīra, kas netiklību runā,

13 Od tych, którzy opuszczają ścieszki proste, udawając się drogami ciemnemi;

Kas atstājuši skaidrības ceļus, staigā pa tumsības ceļiem,

14 Którzy się radują, gdy czynią złe, a weselą się w złośliwych przewrotnościach;

Kas priecājās ļaunu darīt un prieku atrod netiklībā un viltībā,

15 Których ścieszki są krzywe, a sami są przewrotnymi na drogach swoich;

Kuru ceļi ir greizi, un kas savās tekās netikli;

16 Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

Ka tā tevi izglābj no svešas sievas, no svešnieces ar mīkstiem vārdiem,

17 Która opuszcza wodza młodości swojej, a przymierza Boga swojego zapomina.

Kas atstāj savas jaunības vīru, un aizmirst sava Dieva derību;

18 Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

(Jo viņas nams pašķiebjās uz nāvi, un viņas ceļi pie miroņiem;

19 Wszyscy, którzy do niej wchodzą, nie wracają się, ani trafiają na ścieszkę żywota.

Visi, kas pie tās ieiet, negriežas atpakaļ, nedz atrod dzīvības ceļus; )

20 A przetoż będziesz chodził drogą dobrych, a ścieżek sprawiedliwych będziesz przestrzegał.

Ka, lai tu staigā pa labo ceļiem un sargi taisno tekas;

21 Albowiem cnotliwi będą mieszkali na ziemi, a szczerzy trwać będą na niej;

Jo taisnie dzīvos zemē, un sirdsskaidrie tur paliks;

22 Ale niepobożni z ziemi wykorzenieni będą, a przewrotni będą z niej wygładzeni.

Bet bezdievīgie no zemes taps izdeldēti, un kas ticību netur, no tās taps izsakņoti.