Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Лучше есть убог ходяй в простоте своей, неже богатый строптив устны своими и несмыслен.

2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

Идеже несть учения души, несть добро, и иже скор есть ногама, поткнется.

3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

Неразумие мужа погубляет пути его, и Бога виновна творит в сердцы своем.

4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Богатство прилагает други многи: нищий же и от сущаго друга оставляемь бывает.

5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Свидетель лжив без муки не будет: оклеветаяй же неправедно не убежит ея.

6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Мнози угождают лицам царским: всяк же зол бывает в поношение мужеви.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Всяк, иже убогаго брата ненавидит, и от содружества далече будет. Мысль благая ведящым ю приближается, муж же мудр обрящет ю. Много творяй зла совершает злобу, а иже раздражает словесы, не спасется.

8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Стяжавый мудрость любит себе, а иже сохраняет разум, обрящет благая.

9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Свидетель лживый не без муки будет, а иже разжизает злобу, погибнет от нея.

10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Не пользует безумному сладость, и аще раб начнет с досаждением обладати.

11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

Милостив муж долготерпит, похвала же его превосходит законопреступных.

12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

Царево прещение подобно рыканию львову, и якоже роса злаку, тако тихость его.

13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Студ есть отцу сын безумен, и нечисты обеты от мзды блудницы.

14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Дом и имение разделяют отцы чадом: от Господа же сочетавается жена мужеви.

15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

Страх содержит мужа женонравна: душа же празднаго взалчет.

16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Иже хранит заповеди, соблюдает свою душу, а нерадяй о своих путех погибнет.

17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Милуяй нища взаим дает Богови, по даянию же его воздастся ему.

18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Наказуй сына твоего, тако бо будет благонадежен: в досаждение же не вземлися душею твоею.

19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

Злоумен муж много отщетится: аще же губитель есть, и душу свою приложит.

20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Слушай, сыне, отца твоего наказания, да мудр будеши в последняя твоя.

21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

Многи мысли в сердцы мужа: совет же Господень во век пребывает.

22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Плод мужеви милостыня: лучше же нищь праведный, нежели богат лжив.

23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

Страх Господень в живот мужеви: а безстрашный водворится на местех, идеже не наблюдается разум.

24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Скрываяй в недрех руце свои неправедно ниже ко устом своим принесет я.

25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Губителю раны приемлющу, безумный коварнее будет: аще же обличаеши мужа разумна, уразумеет чувство.

26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Безчествуяй отца и отреваяй матерь свою срамоту приимет и поношение.

27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Сын оставляяй хранити наказание отчее поучится словесем злым.

28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Выручаяй отрока несмыслена досаждает оправданию: уста же нечестивых пожрут суд.

29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Уготовляются невоздержным раны, и мучения подобне неразумным.