Przysłów 19

1 Lepszy jest ubogi, który chodzi w uprzejmości swej, niżeli przewrotny w wargach swoich, który jest głupim.

Lebih baik orang miskin yang lurus hidupnya, daripada orang bodoh yang suka berdusta.

2 Zaiste duszy bez umiejętności nie dobrze, a kto jest prędkich nóg, potknie się.

Kerajinan tanpa pengetahuan, tidak baik; orang yang tergesa-gesa akan membuat kesalahan.

3 Głupstwo człowiecze podwraca drogę jego, a przecie przeciwko Panu zapala się gniewem serce jego.

Manusia merugikan diri sendiri oleh kebodohannya, kemudian menyalahkan TUHAN atas hal itu.

4 Bogactwa przyczyniają wiele przyjaciół; ale ubogi od przyjaciela swego odłączony bywa.

Orang kaya, kawannya selalu bertambah; orang miskin malah ditinggalkan temannya.

5 Fałszywy świadek nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, nie ujdzie.

Orang yang berdusta di pengadilan, tak akan luput dari hukuman.

6 Wielu się ich uniża przed księciem, a każdy jest przyjacielem mężowi szczodremu.

Setiap orang berusaha mengambil hati orang penting; semua orang mau bersahabat dengan dermawan.

7 Wszyscy bracia ubogiego nienawidzą go; daleko więcej inni przyjaciele jego oddalają się od niego; woła za nimi, a niemasz ich.

Orang miskin diremehkan oleh saudaranya, apalagi oleh temannya. Betapapun ia berusaha, ia tak dapat memikat mereka.

8 Nabywa rozumu, kto miłuje duszę swoję, a strzeże roztropności, aby znalazł co dobrego.

Siapa mengejar pengetahuan, mengasihi dirinya; dan siapa mengingat apa yang dipelajarinya, akan bahagia.

9 Świadek fałszywy nie będzie bez pomsty; a kto mówi kłamstwo, zginie.

Orang yang berdusta di pengadilan pasti akan dihukum dan dibinasakan.

10 Nie przystoi głupiemu rozkosz, ani słudze panować nad książętami.

Tidaklah pantas orang bodoh hidup mewah, dan tidak pula patut hamba memerintah penguasa.

11 Rozum człowieczy zawściąga gniew jego, a ozdoba jego jest mijać przestępstwo.

Orang bijaksana dapat menahan kemarahannya. Ia terpuji karena tidak menghiraukan kesalahan orang terhadapnya.

12 Zapalczywość królewska jest jako ryk lwięcia; ale łaska jego jest jako rosa na trawie.

Murka raja seperti auman singa; kebaikan raja seperti embun yang membasahi tumbuh-tumbuhan.

13 Syn głupi jest utrapieniem ojcu swemu, a żona swarliwa jest jako ustawiczne kapanie przez dach.

Anak yang bodoh bisa menghancurkan ayahnya. Istri yang suka mengomel bagaikan air menetes tiada hentinya.

14 Dom i majętność dziedzictwem przypada po rodzicach; ale żona roztropna jest od Pana.

Rumah dan harta bisa diperoleh dari orang tua, tetapi istri yang bijaksana adalah karunia dari TUHAN.

15 Lenistwo przywodzi twardy sen, a dusza gnuśna będzie łaknęła.

Bermalas-malas membuat orang tertidur lelap, dan akhirnya si pemalas akan kelaparan.

16 Kto strzeże przykazania, strzeże duszy swojej; ale kto gardzi drogami swemi, zginie.

Orang yang mentaati perintah-perintah Allah akan selamat, orang yang tidak menghargainya akan mati.

17 Panu pożycza, kto ma litość nad ubogim, a on mu za dobrodziejstwo jego odda.

Menolong orang miskin sama seperti memberi pinjaman kepada TUHAN; nanti TUHAN juga yang akan membalasnya.

18 Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

Tertibkan anakmu selama masih ada harapan; kalau tidak, berarti kau menginginkan kehancurannya.

19 Wielki gniew okazuj, kiedy odpuszczasz karanie, grożąc mu, ponieważ odpuszczasz, że potem srożej karać będziesz.

Biarlah orang yang cepat marah merasakan sendiri akibatnya. Jika engkau menolong dia, engkau hanya menambah kemarahannya.

20 Słuchaj rady, a przyjmuj karność, abyś kiedyżkolwiek był mądrym.

Jika engkau suka belajar dan mendengar nasihat, kelak engkau menjadi orang yang berhikmat.

21 Wiele jest myśli w sercu człowieczem; ale rada Pańska, ta się ostoi.

Manusia mempunyai banyak rencana, tetapi hanya keputusan TUHAN yang terlaksana.

22 Pożądana rzecz człowiekowi dobroczynność jego, ale lepszy jest ubogi, niż mąż kłamliwy.

Sifat yang diharapkan dari seseorang ialah kesetiaannya. Lebih baik miskin daripada menjadi pendusta.

23 Bojażń Pańska prowadzi do żywota, a kto ją ma, w obfitości mieszka, i nie spotka go nieszczęście.

Hormatilah TUHAN, maka hidupmu bahagia; engkau akan puas dan bebas dari celaka.

24 Leniwy kryje rękę swą pod pachę, i do ust swych nie podnosi jej.

Ada orang yang malas bukan kepalang; menyuap makanan ke mulutnya pun ia enggan.

25 Bij naśmiewcę, żeby prostak był ostrożniejszym; a roztropnego sfukaj, żeby zrozumiał umiejętność.

Kalau orang sombong dihukum, orang yang tak berpengalaman mendapat pelajaran. Kalau orang berbudi ditegur ia akan bertambah bijaksana.

26 Syn wstyd i hańbę zadawający, ojca gubi i matkę wygania.

Anak yang menganiaya dan mengusir orang tuanya, adalah anak yang memalukan dan tercela.

27 Synu mój! przestań słuchać nauki, któraby cię odwodziła od mów rozumnych.

Anakku, jika engkau tak mau belajar lagi, engkau akan lupa apa yang sudah kaupelajari.

28 Świadek złośliwy pośmiewa się z sądu, a usta niezbożnych połykają nieprawość.

Memberi kesaksian palsu, berarti meremehkan hukum; mencelakakan orang, sedap rasanya bagi orang jahat.

29 Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Orang bodoh yang tinggi hati pasti akan dipukuli.